11 Kort tid etter gav Jesus seg i veg til ein by som heiter Nain. Læresveinane og mykje folk var med han. 12 Då han nærma seg byporten, vart ein død boren til grava. Han var einaste sonen til mor si, og ho var enkje. Mykje folk frå byen var med henne. 13 Då Herren såg enkja, fekk han inderleg medkjensle med henne og sa: «Gråt ikkje!» 14 Han gjekk borttil og la handa på båra. Då stansa dei som bar. Så sa han: «Du unge mann, eg seier deg: Stå opp!» 15 Då sette den døde seg opp og tok til å tala, og Jesus gav han til mor hans. 16 Då vart alle fylte av ærefrykt; dei lova Gud og sa: «Ein stor profet har stige fram hos oss, og Gud har gjesta sitt folk.» 17 Dette ordet om han spreidde seg i heile Judea og landet omkring.

11 Das maŋŋil Jesus vulggii muhtun gávpogii man namma lea Nain, ja eatnagat su máhttájeddjiin ja ollu olbmot vulge su mielde. 12 Go son lahkanii gávpotportii, de doppe gudde olggos jábmi, leaskanissona áidna bártni, ja ollu gávpoga olbmot ledje etniin mieđušteamen su. 13 Go Hearrá oinnii leaskka, de son árkkášii su njuorrasit ja celkkii: “Ale čiero!” 14 Son manai dohko ja guoskkahii guoddinmuoraid. Guoddit orustedje, ja son celkkii: “Nuorra olmmái, mun cealkkán dutnje: Lihka!” 15 Dalle jábmi čohkánii ja sárdnugođii, ja Jesus attii su su eadnái. 16 Buohkat šadde ballui, rámidedje Ipmila ja dadje: “Stuorra profehta lea čuožžilan min gaskii. Ipmil lea oahppaladdan olbmuidis.” 17 Ja Jesusa beaggin viidánii miehtá Judea ja oppa dan biraseatnamii.