Kusj
1 Ve det landet der venger svirrar,
bortanfor elvane i Kusj,
2 landet som sender bodberarar over havet
i sivbåtar på vatnet.
Dra, de raske sendebod,
til det høgvaksne og glinsande folket,
eit folkeslag dei fryktar vidt ikring,
eit folk i rekkje på rekkje som trampar andre ned,
i eit land gjennomskore av elvar.
3 Alle de som bur i verda,
de som held til på jorda,
sjå opp når dei lyfter banneret på fjell,
og lytt når dei blæs i horn!
4 For så seier Herren til meg:
Frå min bustad vil eg sjå på og halda meg i ro
lik heten som dirrar i lyset,
lik tåkedis i heten om hausten.
5 For før hausten,
når bløminga er slutt
og blomane blir til kart,
skjer han av skota med kniv,
fjernar vinranker, kastar dei frå seg.
6 Alt skal overlatast
til rovfugl i fjellet og villdyr på marka.
Rovfugl er over dei om sommaren,
alle villdyr om vinteren.
7 På den tid
skal dei koma med gåver til Herren over hærskarane
frå det høgvaksne og glinsande folket,
eit folkeslag dei fryktar vidt ikring,
eit folk i rekkje på rekkje som trampar andre ned,
i eit land gjennomskore av elvar,
til staden der namnet åt Herren over hærskarane bur,
til Sion-fjellet.