Griske hovdingar
1 Eg sa:
Høyr, Jakobs hovdingar,
de leiarar i Israels hus!
Var det ikkje de
som skulle kjenna retten?
2 Men de hatar det gode og elskar det vonde.
De riv huda av folk
og kjøtet av beina deira.
3 Dei et kjøtet av folket mitt,
huda flår dei av dei,
og beina deira knuser dei.
Dei breier det ut som i ei gryte,
som kjøtet i ein kjel.
4 Når dei så ropar til Herren,
svarar han dei ikkje.
På den tid skal han løyna andletet for dei,
for dei har gjort vonde gjerningar.
Mot dei falske profetane
5 Så seier Herren om dei profetane
som fører folket mitt vill,
som ropar «fred»
berre dei får noko å tyggja på,
men lyser heilag krig mot dei
som ikkje gjev dei munnen full:
6 Difor skal det bli natt for dykk – utan syn,
og mørker – utan spådom.
Sola skal gå ned for profetane
og dagen formørkjast omkring dei.
7 Då skal sjåarane bli til skamme
og spåmennene til spott.
Alle skal dei løyna skjegget,
for det kjem ikkje svar frå Gud.
8 Eg, derimot,
er full av styrke ved Herrens ande,
av rett og kraft,
så eg kan tala til Jakob om hans brot,
til Israel om hans synd.
Jerusalem skal falla
9 Høyr dette, de hovdingar i Jakobs hus,
de leiarar i Israels hus,
de som avskyr rettferd
og krøkjer det som er rett,
10 som byggjer Sion med blod
og Jerusalem med urett!
11 Hovdingane hennar dømmer for betaling,
prestane tek løn for å undervisa,
profetane spår for pengar,
og likevel støttar dei seg til Herren og seier:
«Er ikkje Herren midt iblant oss?
Det hender ikkje oss noko vondt.»
12 Difor:
Sion skal pløyast til åker,
Jerusalem skal bli til ruin
og tempelberget til haugar dekte av skog.