Bibelsøk

Søk
Velg oversettelse
Hvor finner jeg...

Hopp rett til

Kirkeårets tekster
Dagens bibelord
Bibelleseplaner
Kjøp Bibelen

Tilbake til oversikten

Salmenes bok

Kapittel 132
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150

Forrige kapittelNeste kapittel
132En sang ved festreisene.
        
           Herre, husk David
          og alt han holdt ut!
          
     2 Han sverget til Herren,
          ga Jakobs Mektige et løfte:
          
     3 «Jeg vil ikke gå inn i mitt hus,
          ikke legge meg i sengen,
          
     4 ikke unne meg blund på øynene
          og ikke la øyelokkene hvile
          
     5 før jeg har funnet et sted for Herren,
          en bolig for Jakobs Mektige.»
          
     6 Vi hørte om paktkisten i Efrata,
          vi fant den på markene ved Jaar.
          
     7 La oss gå inn i hans bolig,
          kaste oss ned for hans fotskammel!
          
     8 Reis deg, Herre, og kom til ditt hvilested,
          du og paktkisten, som er din styrke.
          
     9 Dine prester skal kle seg i rettferd,
          dine trofaste skal rope av fryd.
          
    10 For David, din tjeners skyld,
          vis ikke fra deg den du har salvet!
          
    11 Herren har sverget til David
          et pålitelig ord han ikke går fra:
          «Din livsfrukt vil jeg sette på din trone.
          
    12 Hvis dine sønner holder min pakt
          og loven jeg vil lære dem,
          så skal også sønnene deres
          alltid sitte på din trone.»
          
    13 For Herren har utvalgt Sion,
          henne vil han ha til bolig:
          
    14 «Dette skal alltid være mitt hvilested,
          her vil jeg bo, for henne vil jeg ha.
          
    15 Maten hennes vil jeg velsigne,
          de fattige metter jeg med brød,
          
    16 prestene hennes kler jeg i frelse,
          de trofaste skal rope av fryd.
          
    17 Der lar jeg et horn vokse fram for David,
          jeg gjør i stand en lampe for den jeg har salvet.
          
    18 Fienden vil jeg kle i skam,
          men på ham skal kronen stråle.»
Sal 132,2 viser til 2 Sam 7,1ff
Note : Jakobs Mektige: Herren. Jf. 1 Mos 49,24.
Sal 132,6 viser til 1 Sam 6,21, 1 Sam 7,1f, 2 Sam 6,3ff
Note : Efrata: navn på Betlehem. Jf. 1 Sam 17,12; Mi 5,1. Jaar: poetisk navn på Kirjat-Jearim.
Sal 132,17 viser til Sal 18,29+
Note : horn: >75,5. lampe: bilde på den hjelp kongen får fra Gud.
Forrige kapittelNeste kapittel

28. februar 2021

Dagens Bibelord

Lukas 7,36–50

Les i nettbibelen

36Ein av farisearane bad Jesus eta hos seg. Og han gjekk inn i huset til farisearen og tok plass ved bordet. ... Vis hele teksten

36Ein av farisearane bad Jesus eta hos seg. Og han gjekk inn i huset til farisearen og tok plass ved bordet. 37No var det ei kvinne der i byen som levde eit syndefullt liv. Då ho fekk vita at Jesus låg til bords hos farisearen, kom ho dit med ei alabastkrukke med dyr salve. 38Ho vart ståande bak Jesus, nede ved føtene, og gret. Så tok ho til å fukta føtene hans med tårene og tørka dei med håret sitt. Ho kyste føtene hans og smurde dei med salven. 39Då farisearen som hadde bede han heim, såg det, tenkte han med seg: «Var denne mannen ein profet, visste han kva slag kvinne det er som tek i han, at ho lever eit syndefullt liv.» 40Då tok Jesus til orde og sa til farisearen: «Simon, eg har noko å seia deg.» «Tal, meister», svara han. 41Jesus sa: «To menn stod i skuld til ein som lånte ut pengar. Den eine var skuldig fem hundre denarar, den andre femti. 42Men då dei ikkje hadde noko å betala med, ettergav han dei begge skulda. Kven av dei vil halda mest av han?» 43«Den han ettergav mest, tenkjer eg», svara Simon. «Du har rett», sa Jesus. 44Så vende han seg til kvinna og sa til Simon: «Ser du denne kvinna? Eg kom inn i ditt hus; du gav meg ikkje vatn til føtene mine, men ho fukta dei med tårer og tørka dei med håret sitt. 45Du helsa meg ikkje velkomen med eit kyss, men ho har ikkje halde opp med å kyssa føtene mine heilt frå eg kom inn. 46Du salva ikkje hovudet mitt med olje, men ho smurde føtene mine med velluktande salve. 47Difor seier eg deg: Dei mange syndene hennar er tilgjevne, difor har ho vist stor kjærleik. Men den som får tilgjeve lite, elskar lite.» 48Så sa han til kvinna: «Syndene dine er tilgjevne.» 49Då tok dei andre gjestene til å tenkja med seg: «Kven er han, som jamvel tilgjev synder?» 50Men Jesus sa til kvinna: «Trua di har frelst deg. Gå i fred!»

Forrige Neste