David árpmiha Absaloma
1 Go Joab, Seruja bárdni, fuomášii mo gonagas ohcalii Absaloma, 2 de son vieččahii Tekoas muhtun jierpmálaš nissona ja dajai sutnje: “Dahkalutta morašteaddjin, gárvot morašbiktasiid alege vuoidda iežat oljjuin, muhto leage nugo dakkár gii guhká juo lea moraštan jábmi. 3 Mana dasto gonagasa lusa ja sártno sutnje ná.” Ja Joab bijai sániid su njálbmái.
4 Tekoalaš nisson manai gonagasa ságaide, luoitádii su ovdii eatnamii muođuid ja dajai: “Veahket, gonagas!” 5 Gonagas jearai: “Maid don dáhtut?” Son vástidii: “Vuoi hearrá, mun lean leaska, mu boadnjá lea jápmán. 6 Go mu boadnjá jámii, de mus, du bálvaleaddjinissonis, ledje guokte bártni. Go soai oktii leigga giettis, de soai riiddáskeigga, iige das lean oktage gii livččii earuhan sudno, muhto nubbi časkkii nuppi jámas. 7 Dál oppa sohka lea vuosttildišgoahtán mu ja dadjá: ‘Atte deike bártnát gii sorbmii vieljas, vai mii beassat goddit su ja nu duššadit maiddái árbbolačča.’ Nu sii áigot čáskadit maŋimuš čuotnamage mii velá lea báhcán, vai mu boatnjás ii bázáše ii namma iige nálli eatnama ala.”
8 Gonagas dajai nissonii: “Mana ruoktot, mun bealuštan du du áššis.” 9 Nisson dajai gonagassii: “Mu hearrá ja gonagas, dušše mun ja áhččán sohka leat sivalaččat, muhto lehkos gonagas ja su truvdnu siva haga.” 10 Gonagas dajai: “Jos guhtege vel sárdnu dutnje maidege dán áššis, de buvtte su deike! De son ii šat vuorjja du.” 11 Nisson dajai: “Vare gonagas vurtnošii Hearrás ja Ipmilis nammii ahte varramávssaheaddji ii beasa duššadit eambbo iige sorbme mu bártni.” Dalle gonagas dajai: “Nu duohta go Hearrá eallá, ii vuoktačalbmige gahča bártnát oaivvis.” 12 Dalle nisson dajai: “Divtte du bálvaleaddjinissona vel sárdnut juoidá hearrásis ja gonagassasis.” David dajai: “Sártno.” 13 Nisson dajai: “Manin don dál áiggut dahkat aivve seammá láhkái Ipmila álbmoga vuostá? Daiguin sániiguin maid don, gonagas, leat sárdnon, de don dagat iežat sivalažžan, go it suova dan olbmá máhccat gii lea šaddan báhtarit du luhtte. 14 Buohkat mii jápmit, ja mii leat dego eatnamii golggahuvvon čáhci mii ii leat fas čohkkemis. Muhto Ipmila dáhttu ja ulbmil ii leat dat ahte hilgojuvvon olmmoš lea áddjojuvvon su muođuid ovddas agálaš áigái. 15 Aiddo dán áššis mun lean boahtán sárdnut hearrásan gonagassii. Olbmot leat suorggahan mu, ja mun jurddašin: Mun ferten sárdnut gonagassii, son sáhttá dahkat dan maid su bálvaleaddjinisson átnu, 16 son sáhttá beastit mu dan olbmá gieđas gii dáhttu heavahit mu ja mu bártni Ipmila árbeeatnamis. 17 Du bálvaleaddjinisson jurddašii ahte gonagasa sátni buktá oadjebasvuođa, dasgo mu hearrá ja gonagas lea nugo Ipmila eŋgel ja máhttá earuhit mii lea buorre ja mii bahá. Vare Hearrá, du Ipmil, livččii duinna.” 18 Gonagas dajai dalle nissonii: “Ale čiega mus maidege maid mun dus jearan.” Nisson dajai: “Sártno, mu hearrá ja gonagas!” 19 Gonagas jearai: “Leago Joaba giehta buot dás?” Nisson vástidii: “Nu duohta go don ealát, mu hearrá ja gonagas: Olmmoš ii beasa gáidat ii olgeš iige gurut beallái das maid mu hearrá gonagas sárdnu. Du bálvaleaddji Joab vuolggahii mu ja bijai buot dáid sániid mu njálbmái, 20 danin go son dáhtui jorgalit dán ášši nuppi guvlui. Muhto mu hearrá lea viissis dego Ipmila eŋgel ja ipmirda buot mii eatnama alde dáhpáhuvvá.”
21 Gonagas dajai Joabii: “Mun dagan nugo don dáhtut. Mana viežžat Absaloma ruoktot.” 22 Joab luoitádii eatnamii muođuid, buressivdnidii gonagasa ja dajai: “Mu hearrá ja gonagas, dál mun dieđán ahte lean ožžon árpmu du čalmmiin, go oainnán ahte don ollašuhtát mu sávaldaga.” 23 De Joab manai Gešurii ja buvttii Absaloma Jerusalemii. 24 Muhto gonagas dajai: “Son galgá mannat iežas vissui, mu čalmmiid ovdii son ii oaččo boahtit.” Nu Absalom manai iežas vissui iige beassan deaivvadit gonagasain.
25 Oppa Israelis ii lean olmmái gii livččii rámiduvvon nu fávrun go Absalom. Son lei dievaslaš juolgevuođus oaivečohkkii. 26 Go son čuohpahii vuovttaidis – dan son dagai oktii jagis, go dat šadde ilá lossadin – de dat dedde guoktečuođi šekela gonagasa viehkagis. 27 Absalomii riegádedje golbma bártni ja okta nieida gean namma lei Tamar. Son lei hui čáppa nisson.
28 Absalom ásai Jerusalemis guokte jagi, muhto ii boahtán gonagasa čalmmiid ovdii. 29 De son rávkkai Joaba, vai beassá bivdit su mannat gonagasa ságaide, muhto Joab ii dáhtton boahtit. Son rávkkai su vel nuppádassii, muhto Joab ii dallege dáhtton boahtit. 30 Dalle Absalom dajai bálvaleddjiidasas: “Diihan diehtibehtet ahte Joabis lea mu eatnama bálddas bealdu mas son šaddada bivggi. Mannet cahkkehit dan!” Ja Absaloma bálvaleaddjit cahkkehedje bealddu. 31 Dalle Joab bođii Absaloma vissui ja jearai: “Manne du bálvaleaddjit leat cahkkehan mu bealddu?” 32 Absalom vástidii: “Munhan rávken du, vai beasan vuolggahit du jearrat gonagasas: ‘Manne mun galgen boahtit Gešuris? Munnje livččii leamaš buoret orrut doppe. Dál mun dáhtun beassat gonagasa ovdii. Jos mun lean sivalaš, de gonagas oažžu goddit mu.’” 33 Dalle Joab manai gonagasa ságaide ja muitalii sutnje dán, ja gonagas rávkkai Absaloma lusas. Son bođii gonagasa lusa ja luoitádii su ovdii eatnamii muođuid, ja gonagas cummistii su.