Hearrá rávká Esekiela profehtan
1 Son celkkii: “Olmmoš, čuožžil! Mun dáhtun sárdnut dutnje.” 2 Go son sártnui, de mu devddii vuoigŋa mii loktii mu čuoččat. Ja mun gullen su sárdnumin alccesan. 3 Son celkkii: “Olmmoš, mun vuolggahan du israellaččaid lusa, gážžáris olbmuid lusa geat vuostálastet mu. Sii ja sin áhčit leat stuibmidan mu vuostá gitta otná beaivvi rádjái. 4 Mun vuolggahan du goavesmuđot ja garraváimmot olbmuid lusa, ja don galggat dadjat sidjiide: ‘Ná cealká Hearrá Ipmil.’ 5 Sii leat gážžáris álbmot, muhto juogo sii gullet dahje leat gulakeahttá, sii šaddet goit diehtit ahte profehta lea leamaš sin gaskkas. 6 Olmmoš, ale bala sis, ale bala sin sániin, vaikko du ovddas leat gáskálasat ja bastilislánját ja don ásat skorpiovnnaid gaskkas. Ale bala sin sániin alege ballá sis, siihan leat gážžáris álbmot. 7 Juogo sii gullet dahje leat gulakeahttá, don galggat sárdnut sidjiide mu sániid. Sii leat gážžáris álbmot. 8 Olmmoš, gula maid mun dutnje sártnun. Ale leage gážžár nugo dát gážžáris álbmot. Rabas njálmmi ja bora maid mun dutnje attán.”
9 Mun oidnen mo mu guvlui geigejuvvui giehta, ja gieđas lei girjegearru. 10 Son lebbii gearu mu ovdii, ja dat lei čállojuvvon dievva siskkil ja olggul. Dasa ledje čállojuvvon morašlávlagat, šuohkanasat ja vuoigimat.