Jakob ráhkkana deaivvadit Esauin
1 Jakob manai ain ovddos, ja su ovddal bohte Ipmila eŋgelat. 2 Go Jakob oinnii sin, de son dajai: “Dát lea Ipmila siida.” Ja son gohčodii dan báikki Mahanajimin.
3 Jakob vuolggahii áirasiid iežas ovdal vieljas Esau lusa Seirii Edoma eatnamii 4 ja gohčui sin dadjat Esaui: “Hearrážan, ná dadjá du bálvaleaddji Jakob: ‘Mun lean orron Labana luhtte ja ádjánan doppe gitta dássážii. 5 Mun lean ožžon vuovssáid ja áseniid, sávzzaid ja gáiccaid, šlávaid ja šlávvanissoniid. Dál mun bijan dutnje dán sáni ja bivddán gávdnat árpmu du čalmmiin.’” 6 Go áirasat máhcce Jakoba lusa, de sii muitaledje: “Mii deaivvadeimmet vieljainat Esauin. Son lea dál boahtimin du ovddal, ja sus leat mielde njeallječuođi olbmá.” 7 Dalle Jakob ballagođii ja suorganii sakka. Son juogadii dan joavkku mii sus lei, ja maiddái smávvaomiid, stuorraomiid ja kamelaid guoktin joavkun, 8 dasgo son jurddašii: “Jos Esau falleha nuppi joavkku ja časká dan, de nubbi joavku veadjá beassat báhtui.”
9 Jakob rohkadalai: “Áhččán Abrahama Ipmil ja áhččán Isaka Ipmil, Hearrá, don gii celket munnje: ‘Máhca iežat eatnamii ja sogat lusa, de mun divttán dutnje geavvat bures.’ 10 Mun in leat ánssášan dan stuorra árbmugasvuođa ja oskkáldasvuođa maid don leat čájehan bálvaleaddjásat. Dasgo mun mannen Jordana rastá dušše soabbi gieđas, ja dál mus leat guokte joavkku. 11 Gájo mu vielljan Esau gieđas! Mun balan ahte son goddá mu ja min buohkaid, velá etniid ja mánáidge. 12 Muhto don leat cealkán: ‘Mun divttán dutnje geavvat bures ja dagan du náli eatnagin dego mearragátti sáttočalmmit mat eai leat lohkamis.’”
13 Ja Jakob orui das dan ija. Dasto son rátkkii iežas opmodagas attáldahkan vielljasis Esaui 14 guoktečuođi gáicca ja guoktelogi bohká, guoktečuođi njiŋŋelas sávzza ja guoktelogi viercca, 15 golbmalogi njamaheaddji kamela ja daid várssáid, njealljelogi gusa ja logi vuovssá, guoktelogi njiŋŋelas ásena ja logi ásenore. 16 Son attii daid bálvaleddjiidasas, guđege ealu sierranassii, ja dajai sidjiide: “Mannet mu ovdal ja dollet buori gaskka guđege ealu maŋis!” 17 Son gohčui vuosttaš ealu vuojeheaddji: “Go mu viellja Esau boahtá du ovddal ja jearrá dus gean bálvaleaddji don leat, gosa leat mannamin ja gean lea dat eallu maid leat vuojeheamen, 18 de vástit: ‘Dat leat du bálvaleaddji Jakoba. Dat lea vuolggahuvvon attáldahkan hearrásan Esaui, ja Jakob ieš lea boahtimin min maŋis.’” 19 Seammá láhkái son gohčui maiddái nuppi ja goalmmáda ja buot earáid geat vuojehedje ealuid: “Ná dii galgabehtet sárdnut Esaui go deaivvadehpet suinna. 20 Dadjet maid: ‘Du bálvaleaddji Jakob lea boahtimin min maŋis.’” Jakob oainnat jurddašii: “Mun soažžudan su attáldagaiguin mat mannet mu ovdal, vai son livččii munnje ustitlaš go moai deaivvadetne.” 21 Nu bálvaleaddjit vulge doalvut attáldagaid su ovdal, muhto ieš son orui dan ija siiddas.
Jakoba fággi
22 Dan seammá ija Jakob válddii mielddis áhkás guoktá, goappaš šlávvanissoniid ja oktanuppelohkái bártnis ja manai gálabáikkis Jabboka rastá. 23 Go son lei dolvon sin nuppe beallái joga, de son gohčui doalvut rastá buot mii sus lei. 24 Jakob ieš bázii okto. Doppe muhtin olmmái fággádalai suinna dassážii go iđedisguovssu badjánii. 25 Go olmmái oinnii ahte ii bihtán Jakobis, de son časkkii Jakoba čoarbbeallađđasii, nu ahte su čoarbbeallađas eaškálii fággádaladettiin. 26 Olmmái dajai: “Luoitte mu, dasgo iđedisguovssu badjána.” Muhto Jakob dajai: “In mun luoitte du, muđui go buressivdnidat mu.” 27 Olmmái jearai sus: “Mii lea du namma?” Son vástidii: “Jakob.” 28 Dalle olmmái dajai: “Du namma ii leat šat Jakob, muhto Israel, dasgo don leat fággádallan Ipmiliin ja olbmuiguin ja leat bihtán.” 29 Jakob dajai: “Muital munnje iežat nama!” Muhto olmmái vástidii: “Manne don mu nama jearat?” Ja son buressivdnidii das Jakoba. 30 Jakob gohčui dan báikki Penuelin. Son dajai: “Mun lean oaidnán Ipmila muođus muhtui ja dattetge bisson heakkas.” 31 Beaivi badjánii go son vulggii Penuelis, ja son skierpmui. 32 Dan dihte israellaččat eai bora velá otná beaivvige gieldagasa mii lea čoarbbeallađđasa alde, dasgo olmmái časkkii Jakoba gieldagassii.