Hopp rett til
Kirkeårets teksterDagens bibelord
Tegnforklaringer
Bibelleseplaner
Kjøp Bibelen
Bibelsøk
Søk
Salmane
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150| < Forrige kapittel | Neste kapittel > |
| 109Til korleiaren. Av David. Ein salme. Eg lovsyng deg, Gud, tei ikkje! 2 For lovlause og svikefulle opnar sin munn mot meg. Dei talar til meg med løgn på tunga, 3 omringar meg med hatefulle ord og strider mot meg utan grunn. 4 Elskar eg, svarar dei med klagemål. Likevel bed eg. 5 Dei gjev meg vondt for godt, hat for kjærleik. 6 Send ein lovlaus mot han, lat ein klagar stå fram ved hans høgre side! 7 Lat han gå domfelt frå retten, lat hans bøn bli halden for synd! 8 Lat hans dagar bli få og ein annan overta hans oppdrag! 9 Lat borna hans bli farlause, kona hans bli enkje! 10 Lat borna flakka omkring og tigga, gå tiggargang frå øydelagd heim. 11 Lat ein långjevar ta alt han eig, framande plyndra frukta av hans strev. 12 Lat ingen visa han miskunn eller visa nåde mot hans farlause born. 13 Lat etterkomarane hans bli utrydda og namna strokne i neste slektsledd. 14 Måtte Herren minnast hans fedrars skuld, synda til mor hans må ikkje strykast ut. 15 Måtte Herren alltid ha dei for auga og utrydda minnet om dei frå jorda. 16 For han tenkte aldri på å visa miskunn, men jaga dei hjelpelause, fattige og motlause for å drepa dei. 17 Han elska å forbanna, lat forbanning koma over han! Han ville ikkje velsigna, lat velsigning flykta frå han! 18 Han kledde seg i forbanning som kappe. Lat henne trengja inn i han som vatn, inn i knoklane som olje. 19 Lat henne bli som kleda han tek på, som eit belte han alltid ber! 20 Lat dette vera Herrens løn til dei som klagar meg og talar vondt om meg. 21 Du, Gud Herre, gjer slik med meg for ditt namn skuld. Di miskunn er god, berg meg! 22 For eg er hjelpelaus og fattig, hjartet mitt er såra. 23 Eg kverv som skuggane når dei blir lange mot kveld; eg blir rist av som ei grashoppe. 24 Knea sviktar fordi eg fastar, eg blir mager, det er ikkje feitt på kroppen. 25 Eg har vorte til spott, dei rister på hovudet når dei ser meg. 26 Hjelp meg, Herre, min Gud, frels meg i di miskunn 27 så dei forstår at det kjem frå di hand, at du har gjort dette, Herre! 28 Dei forbannar, men du velsignar. Dei reiser seg, men blir til skamme. Din tenar skal gleda seg. 29 Lat dei som klagar meg, kle seg i vanære og sveipa seg i skam som i ei kappe! 30 Eg vil prisa Herren med høg røyst, midt blant dei mange vil eg lovsyngja han. 31 For han står ved den fattiges høgre side og hjelper han mot dei som dømmer. |
| < Forrige kapittel | Neste kapittel > |
Lukk X
Her kan registrerte brukere snart lagre egne kommentarer på det valgte verset.
02. juni 2023
6Mens de var sammen, spurte de ham: «Herre, er tiden nå kommet da du vil gjenreise riket for Israel?» 7Han svarte: «Det er ikke dere gitt å kjenne tider og stunder som Far har fastsatt av sin egen makt. ... Vis hele teksten
6Mens de var sammen, spurte de ham: «Herre, er tiden nå kommet da du vil gjenreise riket for Israel?» 7Han svarte: «Det er ikke dere gitt å kjenne tider og stunder som Far har fastsatt av sin egen makt. 8Men dere skal få kraft når Den hellige ånd kommer over dere, og dere skal være mine vitner i Jerusalem og hele Judea, i Samaria og helt til jordens ende.»
6Medan dei var samla, spurde dei han: «Herre, er tida komen då du vil reisa opp att riket for Israel?» 7Han svara: «Det er ikkje gjeve dykk å kjenna tider og stunder som Far har fastsett av si eiga makt. ... Vis hele teksten
6Medan dei var samla, spurde dei han: «Herre, er tida komen då du vil reisa opp att riket for Israel?» 7Han svara: «Det er ikkje gjeve dykk å kjenna tider og stunder som Far har fastsett av si eiga makt. 8Men de skal få kraft når Den heilage ande kjem over dykk, og de skal vera mine vitne i Jerusalem og heile Judea, i Samaria og heilt til enden av jorda.»
6Dalle dat geat ledje čoahkis, jerre sus: “Hearrá, leago dál boahtán dat áigi go don ráhkadat ođđasis Israela riikka?” 7Son vástidii: “Ii leat din ášši diehtit áiggiid iige bottuid maid Áhčči iežas válddiin lea mearridan. ... Vis hele teksten
6Dalle dat geat ledje čoahkis, jerre sus: “Hearrá, leago dál boahtán dat áigi go don ráhkadat ođđasis Israela riikka?” 7Son vástidii: “Ii leat din ášši diehtit áiggiid iige bottuid maid Áhčči iežas válddiin lea mearridan. 8Muhto dii oažžubehtet fámu go Bassi Vuoigŋa boahtá didjiide, ja dii lehpet mu duođašteaddjit Jerusalemis, oppa Judeas ja Samarias ja gitta eatnama ravddaid rádjái.”