Hopp rett til
Kirkeårets teksterDagens bibelord
Tegnforklaringer
Bibelleseplaner
Kjøp Bibelen
< Forrige kapittel | Neste kapittel > |
Sálbma 132 132Bassivádjoluslávlla. Hearrá, muitte Davida, muitte maid son šattai gillát, 2 son gii vuortnui Hearrái váli, attii Jakoba Veagalažžii lohpádusa: 3 “Mun in mana vissosan inge veallán iežan seŋgii, 4 mun in suova čalmmiidasan nahkáriid inge divtte luomaidan vuoiŋŋastit, 5 ovdal go lean gávdnan Hearrái saji, ássanbáikki Jakoba Veagalažžii.” 6 Mii gulaimet ahte árka lea Efratas, mii gávnnaimet dan Jaara eatnamis. 7 Vulgot dohko gos lea Hearrá goahti, gopmirdehkot su julggiid vulloša ovdii. 8 Hearrá, boađe vuoiŋŋastanbáikásat, don ja du fámu árka! 9 Vare du báhpat gárvodivčče vuoigatlašvuođa, vare du oskkáldasat beasašedje ávvudit! 10 Davida, bálvaleaddját, dihte: Ale duvdde eret su gean leat vuoidan! 11 Hearrá lea vurdnon Davidii váli, luohtehahtti sáni maid ii máhcat: “Du iežat bártni mun bijan du truvdnui. 12 Jos du bártnit dollet mu lihtu ja lága maid mun oahpahan sidjiide, de sin bártnitge čohkkájit álo du truvnnus.” 13 Dasgo Hearrá lea válljen Siona, dan son dáhttu alccesis orrunsadjin. 14 “Dat lea mu vuoiŋŋastanbáiki agálaš áigái, dasa mun ásan, dan mun dáhtun. 15 Mun buressivdnidan Siona valljugas borramušain, mun gallehan láibbiin dan váivvášiid. 16 Dan báhpaide mun gárvvuhan bestojumi, dan oskkáldasat čurvot ávvudemiin. 17 Doppe mun divttán Davida náli ráđđet, mun lean cahkkehan lámppá sutnje gean lean vuoidan. 18 Su vašálaččaide mun gárvvuhan heahpada, muhto su oaivvis báitá kruvdnu.” |
< Forrige kapittel | Neste kapittel > |
21Ikkje alle som seier til meg: ‘Herre, Herre!’ skal koma inn i himmelriket, men den som gjer det Far min i himmelen vil. ... Vis hele teksten
21Ikkje alle som seier til meg: ‘Herre, Herre!’ skal koma inn i himmelriket, men den som gjer det Far min i himmelen vil. 22Mange skal seia til meg på den dagen: ‘Herre, Herre! Har vi ikkje tala profetord i ditt namn, drive ut vonde ånder i ditt namn og gjort mange mektige gjerningar i ditt namn?’ 23Då skal eg seia det beint ut: ‘Eg har aldri kjent dykk. Gå bort frå meg, de som gjer urett!’ 24Den som høyrer desse orda mine og gjer det dei seier, liknar ein klok mann som bygde huset sitt på fjell. 25Regnet silte, elvane fløymde, og vindane bles og slo mot huset. Men det fall ikkje, for det var tufta på fjell. 26Men den som høyrer desse orda mine og ikkje gjer det dei seier, liknar ein uforstandig mann som bygde huset sitt på sand. 27Regnet silte, elvane fløymde, og vindane bles og slo mot huset. Då fall det, og fallet var stort.» 28Då Jesus hadde fullført denne talen, var folket fulle av undring over læra hans. 29For han lærte dei med myndig tale og ikkje som deira skriftlærde.