Sálbma 132
1 Bassivádjoluslávlla.
Hearrá, muitte Davida,
muitte maid son šattai gillát,
2 son gii vuortnui Hearrái váli,
attii Jakoba Veagalažžii lohpádusa:
3 “Mun in mana vissosan
inge veallán iežan seŋgii,
4 mun in suova čalmmiidasan nahkáriid
inge divtte luomaidan vuoiŋŋastit,
5 ovdal go lean gávdnan Hearrái saji,
ássanbáikki Jakoba Veagalažžii.”
6 Mii gulaimet ahte árka lea Efratas,
mii gávnnaimet dan Jaara eatnamis.
7 Vulgot dohko gos lea Hearrá goahti,
gopmirdehkot su julggiid vulloša ovdii.
8 Hearrá, boađe vuoiŋŋastanbáikásat,
don ja du fámu árka!
9 Vare du báhpat gárvodivčče
vuoigatlašvuođa,
vare du oskkáldasat beasašedje ávvudit!
10 Davida, bálvaleaddját, dihte:
Ale duvdde eret su gean leat vuoidan!
11 Hearrá lea vurdnon Davidii váli,
luohtehahtti sáni maid ii máhcat:
“Du iežat bártni mun bijan du truvdnui.
12 Jos du bártnit dollet mu lihtu
ja lága maid mun oahpahan sidjiide,
de sin bártnitge čohkkájit álo du truvnnus.”
13 Dasgo Hearrá lea válljen Siona,
dan son dáhttu alccesis orrunsadjin.
14 “Dat lea mu vuoiŋŋastanbáiki
agálaš áigái,
dasa mun ásan, dan mun dáhtun.
15 Mun buressivdnidan Siona
valljugas borramušain,
mun gallehan láibbiin dan váivvášiid.
16 Dan báhpaide mun gárvvuhan bestojumi,
dan oskkáldasat čurvot ávvudemiin.
17 Doppe mun divttán
Davida náli ráđđet,
mun lean cahkkehan lámppá
sutnje gean lean vuoidan.
18 Su vašálaččaide
mun gárvvuhan heahpada,
muhto su oaivvis báitá kruvdnu.”