Hopp rett til
Kirkeårets teksterDagens bibelord
Tegnforklaringer
Bibelleseplaner
Kjøp Bibelen
Bibelsøk
Søk
Salmane
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150| < Forrige kapittel | Neste kapittel > |
| 139Til korleiaren. Av David. Ein salme. Herre, du ransakar meg og du veit – 2 du veit om eg sit eller står, på lang avstand kjenner du mine tankar. 3 Om eg går eller ligg, ser du det, du kjenner alle mine vegar. 4 Før eg har eit ord på tunga, Herre, kjenner du det fullt ut. 5 Bakfrå og framanfrå omgjev du meg, du har lagt di hand på meg. 6 Det er eit under eg ikkje skjønar, det er så høgt at eg ikkje kan fatta det. 7 Kvar skulle eg gå frå din pust, kvar kunne eg rømma frå ditt andlet? 8 Stig eg opp til himmelen, er du der, legg eg meg i dødsriket, er du der òg. 9 Tek eg soloppgangens venger og slår meg ned der havet endar, 10 då fører di hand meg jamvel der, di høgre hand held meg fast. 11 Eg kan seia: «Lat mørkret løyna meg og lyset omkring meg bli natt.» 12 Men mørkret er ikkje mørkt for deg, natta er lys som dagen, mørkret er som lyset. 13 For du har skapt mine nyrer, du har vove meg i mors liv. 14 Eg takkar deg for at eg er så underfullt laga. Underfulle er dine verk, det veit eg godt. 15 Knoklane mine var ikkje skjulte for deg då eg vart laga i løynd og voven djupt i jorda. 16 Auga dine såg meg då eg var eit foster. Alle dagar er skrivne opp i di bok, dei fekk form før éin av dei var komen. 17 Dine tankar, Gud, er dyrebare for meg, summen av dei er ufatteleg! 18 Tel eg dei, er dei tallause som sand, blir eg ferdig, er eg enno hos deg. 19 Gud, om du ville drepa den lovlause, om drapsmennene veik frå meg! 20 Dei talar svikefullt om deg, fiendane dine sver falskt. 21 Herre, eg hatar dei som hatar deg, og avskyr dei som står deg imot! 22 Eg hatar dei med eit grenselaust hat, dei har vorte mine fiendar. 23 Ransak meg, Gud, og kjenn mitt hjarte, prøv meg og kjenn mine tankar! 24 Sjå om eg følgjer avgudsveg, og lei meg på den evige vegen! |
| < Forrige kapittel | Neste kapittel > |
Lukk X
Her kan registrerte brukere snart lagre egne kommentarer på det valgte verset.
01. april 2023
10Men Jesus merket det og sa til dem: «Hvorfor plager dere henne? Hun har gjort en god gjerning mot meg. 11De fattige har dere alltid hos dere, men meg har dere ikke alltid. 12Da hun helte denne salven ut over kroppen min, salvet hun meg til min gravferd. ... Vis hele teksten
10Men Jesus merket det og sa til dem: «Hvorfor plager dere henne? Hun har gjort en god gjerning mot meg. 11De fattige har dere alltid hos dere, men meg har dere ikke alltid. 12Da hun helte denne salven ut over kroppen min, salvet hun meg til min gravferd. 13Sannelig, jeg sier dere: Overalt i verden hvor dette evangeliet blir forkynt, skal også det hun gjorde, fortelles til minne om henne.»
10Men Jesus merka det og sa til dei: «Kvifor plagar de henne? Ho har gjort ei god gjerning mot meg. 11Dei fattige har de alltid hos dykk, men meg har de ikkje alltid. 12Då ho slo denne salven ut over kroppen min, salva ho meg til gravferda mi. ... Vis hele teksten
10Men Jesus merka det og sa til dei: «Kvifor plagar de henne? Ho har gjort ei god gjerning mot meg. 11Dei fattige har de alltid hos dykk, men meg har de ikkje alltid. 12Då ho slo denne salven ut over kroppen min, salva ho meg til gravferda mi. 13Sanneleg, eg seier dykk: Overalt i verda der dette evangeliet blir forkynt, skal det ho gjorde, bli fortalt til minne om henne.»
10Jesus fuobmái dan ja celkkii sidjiide: “Manne dii vuorjabehtet su? Son lea dahkan munnje buori dagu. 11Geafit leat álo din luhtte, muhto mun in leat álo din luhtte. 12Go son vuoiddai mu, de son dagai dan mu hávdádeami várás. ... Vis hele teksten
10Jesus fuobmái dan ja celkkii sidjiide: “Manne dii vuorjabehtet su? Son lea dahkan munnje buori dagu. 11Geafit leat álo din luhtte, muhto mun in leat álo din luhtte. 12Go son vuoiddai mu, de son dagai dan mu hávdádeami várás. 13Duođaid, mun cealkkán didjiide: Oppa máilmmis, gos ihkinassii evangelium sárdniduvvo, doppe sii muitalit maid son dagai ja muitet su.”