Tilbake til oversikten

Salmane

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150

< Forrige kapittel

Neste kapittel >

140Til korleiaren. Ein salme av David.                 2 Fri meg, Herre, frå vonde menneske,           vern meg mot valdsmenn,                 3 dei som tenkjer ut vonde planar i hjartet           og dagleg eggjar til strid.                 4 Dei gjer tunga kvass som slangen,           under leppene har dei ormegift.                 5 Vakta meg, Herre, for handa til lovlause,           vern meg mot valdsmenn som vil setja krokfot.                 6 Dei stolte set snarer,           attmed stigen spenner dei snorer og nett,           dei set feller for meg.                 7 Eg seier til Herren: Du er min Gud,            Herre, vend øyret til mitt rop om nåde!                 8 Gud Herre, min sterke frelsar,           du vernar hovudet mitt i kamp.                 9 Herre, gjev ikkje dei urettferdige det dei ønskjer,           lat ikkje planane deira lukkast!                10 Dei som samlar seg rundt meg, lyfter hovudet.           Lat uretten dei har på leppene, dyngja dei ned!                11 Lat gloande kol regna over dei,           lat dei falla i djupe groper           så dei ikkje reiser seg meir.                12 Lat ikkje vonde tunger bli verande i landet.           Lat ulukke jaga valdsmannen og slå han ned.                13 Eg veit at Herren fører sak for hjelpelause           og skaper rett for fattige.                14 Dei rettferdige prisar ditt namn,           dei rettvise får bu hos deg.

< Forrige kapittel

Neste kapittel >