Tilbake til oversikten

Salmane

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150

< Forrige kapittel

Neste kapittel >

27Av David.                     Herren er mitt lys og mi frelse,           kven skulle eg ottast?            Herren er eit vern for mitt liv,           kven skulle eg frykta?                 2 Når valdsmenn og fiendar nærmar seg for å sluka meg,           då snublar og fell dei sjølve.                 3 Om ein hær vil slå leir mot meg,           er mitt hjarte utan frykt.           Om krigen trugar, endå er eg trygg.                 4 Eitt bed eg Herren om,           dette ønskjer eg:           å få bu i Herrens hus           alle mine dagar,           så eg kan sjå Herrens venleik           og vera i hans tempel.                 5 Han gøymer meg i si hytte           på den vonde dagen.           Han løyner meg i sitt telt.           På berget lyfter han meg opp.                 6 No ragar mitt hovud høgt over fienden ikring meg.           Med jubel vil eg bera fram offer i hans telt.           Eg vil syngja og spela for Herren.                 7 Høyr, Herre! Eg ropar høgt.           Ver meg nådig og svar meg!                 8 Eg kjem i hug at du har sagt:           «De skal søkja mitt andlet.»           Ditt andlet søkjer eg, Herre.                 9 Løyn ikkje andletet for meg!           Vis ikkje din tenar bort i vreide,           du som har vore mi hjelp.           Gud, min frelsar,           støyt meg ikkje frå deg, forlat meg ikkje.                10 Om far og mor forlèt meg,           vil Herren ta imot meg.                11 Herre, lær meg din veg           og lei meg på jamne stigar, for eg er omgjeven av fiendar.                12 Gjev meg ikkje over til grådige fiendar!           For falske vitne står opp imot meg,           menn som trugar med vald.                13 Men eg er viss på at eg skal sjå           kor god Herren er, her i livsens land.                14 Set di von til Herren!           Ver frimodig og sterk,           ja, set di von til Herren!

< Forrige kapittel

Neste kapittel >