31Диригентові. Псалом Давида.	31Til korlederen. En salme av David.
2 ГОСПОДИ, на Тебе я покладаюсь, тому не дай мені осоромитись повіки. Визволь мене в Своїй справедливості.	2 Herre, jeg søker tilflukt hos deg, la meg aldri bli til skamme! Fri meg ut i din rettferdighet!
3 Нахили до мене Своє вухо, поспіши на мій порятунок! Будь для мене оборонною Скелею, притулком, неприступною твердинею, щоб мене рятувати.	3 Vend øret til meg, skynd deg og redd meg! Vær meg et vern, en klippe, en borg til frelse.
4 Бо Ти моя Скеля і моє пристановище, тож задля Свого Імені Ти провадь мене й опікуйся мною.	4 Du er mitt berg og min borg, for ditt navns skyld fører og leder du meg.
5 Ти виведеш мене з пастки, яку (таємно) поставили для мене, бо Ти мій притулок.	5 Fri meg fra garnet de har spent ut for meg! For du er min tilflukt.
6 У Твої руки віддаю свого духа. Ти викупив мене, ГОСПОДИ, Боже правди.	6 I dine hender overgir jeg min ånd, du løser meg ut, Herre, du trofaste Gud.
7 Я ненавиджу тих, що покладаються на марнолюбство. Я ж надію покладаю на ГОСПОДА.	7 Jeg hater dem som holder seg til vind og tomhet. Selv stoler jeg på Herren.
8 Я радію й веселюся Твоєю милістю, адже Ти споглянув на моє страждання, зрозумів смуток душі моєї;	8 Jeg vil juble av glede over din godhet, for du har sett min nød, du kjenner min trengsel.
9 Ти не видав мене в руки ворога, а поставив мої ноги на просторому місці.	9 Du ga meg ikke over i fiendens hånd, men førte meg ut i åpent land.
10 Помилуй мене, ГОСПОДИ, бо я пригнічений. Виснажені від журби мої очі, моя душа і нутро моє.	10 Vær meg nådig, Herre, for jeg er i nød. Øyet sløves av bitter sorg, pust og kropp svinner bort.
11 Моє життя минає в смутку, а мої роки – в стогнанні. Через моє беззаконня слабне сила моя, виснажуються мої кості.	11 Livet mitt ender i sorg, årene mine i klage. Min styrke svikter på grunn av min skyld, og knoklene mine svinner.
12 Я став посміховиськом для всіх моїх ворогів, а особливо для моїх сусідів, і страховиськом для моїх знайомих; коли вони бачать мене надворі, то втікають від мене.	12 Jeg blir til spott for fienden, til hån for naboene, en redsel for dem som kjenner meg, de som ser meg på gaten, viker unna.
13 Я забутий ними, наче померлий, (викинутий) з серця, як розбитий глечик.	13 Som en død er jeg glemt av mennesker, lik et kar som er kastet bort.
14 Я чую наклепи багатьох, звідусіль погрози, коли вони разом змовляються проти мене, маючи намір відібрати моє життя.	14 For jeg hører mange som hvisker – å, redsel på alle kanter! – når de samler seg mot meg og legger planer om å ta mitt liv.
15 Але я на Тебе, ГОСПОДИ, покладаюсь і кажу: Ти – мій Бог!	15 Men jeg setter min lit til deg, Herre, jeg sier: «Du er min Gud.»
16 У Твоїх руках моя доля. Врятуй мене від рук моїх ворогів, що мене переслідують.	16 Mine tider er i din hånd, fri meg fra fiender som jager meg!
17 Засяй світлом Свого обличчя на Твого раба, спаси мене у Своєму милосерді.	17 La ditt ansikt lyse over din tjener, frels meg i din miskunn!
18 ГОСПОДИ, не дай мені осоромитися, адже я кличу до Тебе. Нехай осоромляться нечестиві й замовкнуть у шеолі.	18 Herre, la meg ikke bli til skamme, for jeg roper til deg. La de urettferdige bli stående med skam og gå tause til dødsriket!
19 Нехай заніміють обманливі уста, які зухвало зі зневагою наговорюють на праведника.	19 La lepper som lyver, bli stumme, de som taler frekt mot den rettferdige med hovmod og forakt.
20 Яка ж велика Твоя доброта, яку Ти зберіг для тих, що Тебе бояться, і виявляєш її перед людськими синами тим, що на Тебе надіються!	20 Hvor stor din godhet er, som du har spart til dem som frykter deg! Rett foran mennesker har du vist din godhet mot den som søker tilflukt hos deg.
21 Ти охороняєш їх від людської мінливості в надійному місці Своєї присутності; Ти захистиш їх в укритті від лихих язиків.	21 Hos deg finner de ly mot menneskers overgrep. Du verner dem i din hytte mot anklagende tunger.
22 Благословенний ГОСПОДЬ, бо виявив до мене Свою дивовижну милість в укріпленому місті!	22 Velsignet er Herren som gjør under! Han viste meg miskunn i en beleiret by.
23 А я ж говорив у своєму занепокоєнні: Я відкинутий з-перед Твоїх очей. Однак Ти почув голос мого благання, коли я волав до Тебе.	23 Jeg sa i min angst: «Jeg er støtt bort fra dine øyne.» Men du hørte min bønn da jeg ropte til deg.
24 Любіть ГОСПОДА, всі святі Його, адже ГОСПОДЬ оберігає вірних, а зарозумілим відплачує з надлишком.	24 Elsk Herren, alle hans fromme! Herren verner de trofaste, men den hovmodige gir han igjen i fullt mål.
25 Тож усі, котрі надієтесь на ГОСПОДА, будьте мужніми, і нехай буде сміливим ваше серце!	25 Vær modige og sterke, alle dere som venter på Herren!

< Forrige kapittel

Neste kapittel >

26. mars 2023

Dagens bibelord

Lukas 1,26–38

Les i nettbibelen

26Men da Elisabet var i sjette måned, ble engelen Gabriel sendt fra Gud til en by i Galilea som het Nasaret, 27til en jomfru som var lovet bort til Josef, en mann av Davids ætt. Jomfruens navn var Maria. 28Engelen kom inn til henne og sa: «Vær hilset, du som har fått nåde! Herren er med deg!» 29Hun ble forskrekket over engelens ord og undret seg over hva denne hilsenen skulle bety. 30Men engelen sa til henne: «Frykt ikke, Maria! For du har funnet nåde hos Gud. 31Hør! Du skal bli med barn og føde en sønn, og du skal gi ham navnet Jesus. 32Han skal være stor og kalles Den høyestes Sønn, og Herren Gud skal gi ham hans far Davids trone. 33Han skal være konge over Jakobs hus til evig tid; det skal ikke være ende på hans kongedømme.» 34Maria sa til engelen: «Hvordan skal dette kunne skje når jeg ikke har vært sammen med noen mann?» 35Engelen svarte: «Den hellige ånd skal komme over deg, og Den høyestes kraft skal overskygge deg. Derfor skal barnet som blir født, være hellig og kalles Guds Sønn. 36Og hør: Din slektning Elisabet venter en sønn, hun også, på sine gamle dager. Hun som de sa ikke kunne få barn, er allerede i sjette måned. 37For ingen ting er umulig for Gud.» 38Da sa Maria: «Se, jeg er Herrens tjenestekvinne. La det skje med meg som du har sagt.» Så forlot engelen henne.

Dagens bibelord

Lukas 1,26–38

Les i nettbibelen

26Men då Elisabet var i sjette månaden, vart engelen Gabriel send frå Gud til ein by i Galilea som heitte Nasaret, 27til ei jomfru som var lova bort til Josef, ein mann av Davids ætt. Namnet hennar var Maria. 28Engelen kom inn til henne og sa: «Ver helsa, du som har fått nåde! Herren er med deg!» 29Ved desse orda vart ho forskrekka og undrast på kva denne helsinga skulle tyda. 30Men engelen sa til henne: «Ver ikkje redd, Maria! For du har funne nåde hos Gud. 31Høyr! Du skal bli med barn og få ein son, og du skal gje han namnet Jesus. 32Han skal vera stor og kallast Son til Den høgste. Herren Gud skal gje han kongsstolen til David, far hans. 33Han skal vera konge over Jakobs hus til evig tid, og det skal ikkje vera ende på kongedømet hans.» 34Maria sa til engelen: «Korleis skal dette gå til når eg ikkje har vore saman med nokon mann?» 35Engelen svara: «Den heilage ande skal koma over deg, og krafta frå Den høgste skal skyggja over deg. Difor skal òg barnet som blir fødd, vera heilagt og kallast Guds Son. 36Og høyr: Elisabet, slektningen din, ventar ein son, ho òg, på sine gamle dagar. Ho som dei sa ikkje kunne få born, er alt i sjette månaden. 37For ingen ting er umogleg for Gud.» 38Då sa Maria: «Sjå, eg er Herrens tenestekvinne. Lat det gå meg som du har sagt.» Så forlét engelen henne.

Dagens bibelord

Lukas 1,26–38

Les i nettbibelen

26Go Elisabet lei guđát mánus, de Ipmil vuolggahii eŋgel Gabriela muhtun Galilea gávpogii man namma lei Nasaret, 27nieidda lusa gii lei lohpádaddan Josefiin, Davida soga olbmáin. Nieidda namma lei Maria. 28Eŋgel bođii sisa su lusa ja celkkii: “Dearvva dutnje, don gii leat árpmihuvvon! Hearrá lea duinna.” 29Son suorganii sakka eŋgela sániid dihte ja imaštii maid dát buorástahttin mearkkašii. 30Muhto eŋgel celkkii sutnje: “Ale bala, Maria, don leat gávdnan árpmu Ipmila luhtte. 31Don šattat máná vuostá ja riegádahtát bártni, ja don bijat sutnje namman Jesus. 32Son lea stuoris ja gohčoduvvo Alimusa bárdnin, ja Hearrá Ipmil addá sutnje su áhči Davida truvnnu. 33Son ráđđe Jakoba viesu agálaččat, iige su gonagasváldi noga goassege.” 34Maria jearai eŋgelis: “Mo dat sáhttá dáhpáhuvvat go in leat leamaš ovttainge olbmáin.” 35Eŋgel vástidii: “Bassi Vuoigŋa boahtá du badjelii, ja Alimusa fápmu suoivanastá du. Dan dihte lea bassi dat mánná gii riegáda, ja son gohčoduvvo Ipmila bárdnin. 36Du fuolki Elisabet lea maiddái vuordimin bártni, boarisvuođastis. Son gii adnojuvvui sahkuheapmin, lea juo guđát mánus. 37Dasgo ii mihkkege leat veadjemeahttun Ipmilii.” 38Dalle Maria celkkii: “Mun lean Hearrá bálvaleaddji. Šaddos munnje nugo leat cealkán.” Ja eŋgel vulggii su luhtte eret.

Les vår personvernserklæring

Hopp rett til

Книга Псалмiв

Dagens bibelord

Dagens bibelord

Dagens bibelord

Motta Dagens Bibelord på e-post hver dag