Hopp rett til
Kirkeårets teksterDagens bibelord
Tegnforklaringer
Bibelleseplaner
Kjøp Bibelen
Bibelsøk
Søk
Salmane
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150| < Forrige kapittel | Neste kapittel > |
| 38Ein salme av David. Til påminning. 2 Herre, refs meg ikkje i din vreide, straff meg ikkje i din harme! 3 For dine piler har råka meg, di hand kviler tungt på meg. 4 I kroppen er ingenting uskadd, for du er harm, ikkje eit bein er heilt, for eg har synda. 5 Skulda veks meg over hovudet lik ei bør som er altfor tung. 6 Eg har sår som luktar og renn av verk på grunn av min dårskap. 7 Eg er kroket og nedbøygd, eg går og sørgjer dagen lang. 8 Hoftene brenn av smerte, ingenting er friskt i mitt kjøt. 9 Eg er kraftlaus og knust; eg skrik ut mitt hjartes klage. 10 Herre, du kjenner min lengsel, mitt sukk er ikkje løynt for deg. 11 Hjartet hamrar, krafta sviktar, sjølv lyset i auga har forlate meg. 12 Vener og dei som står meg nær, held seg borte frå mi plage, mine næraste held seg langt unna. 13 Dei som står meg etter livet, set snarer for meg. Dei som vil meg vondt, talar om å skada meg, dei grundar dagen lang på svik. 14 Men eg er lik ein døv, eg høyrer ikkje, eg er lik ein mållaus som ikkje opnar munnen. 15 Eg er lik ein mann som ikkje høyrer og ikkje har svar i sin munn. 16 Men det er deg, Herre, eg ventar på. Du vil svara meg, Herre, min Gud. 17 Eg sa: Lat dei ikkje gleda seg over meg og ikkje briska seg når foten min er ustø. 18 For eg held på å falla, mi smerte står alltid for meg. 19 Ja, eg vedkjenner mi skuld og sørgjer over mi synd. 20 Men fiendane lever og er sterke, dei som hatar meg utan grunn, er mange. 21 Dei som løner godt med vondt, står meg imot fordi eg jagar etter det gode. 22 Herre, forlat meg ikkje! Min Gud, ver ikkje langt borte frå meg! 23 Skund deg og hjelp meg, Herre, mi frelse! |
| < Forrige kapittel | Neste kapittel > |
Lukk X
Her kan registrerte brukere snart lagre egne kommentarer på det valgte verset.
01. april 2023
10Men Jesus merket det og sa til dem: «Hvorfor plager dere henne? Hun har gjort en god gjerning mot meg. 11De fattige har dere alltid hos dere, men meg har dere ikke alltid. 12Da hun helte denne salven ut over kroppen min, salvet hun meg til min gravferd. ... Vis hele teksten
10Men Jesus merket det og sa til dem: «Hvorfor plager dere henne? Hun har gjort en god gjerning mot meg. 11De fattige har dere alltid hos dere, men meg har dere ikke alltid. 12Da hun helte denne salven ut over kroppen min, salvet hun meg til min gravferd. 13Sannelig, jeg sier dere: Overalt i verden hvor dette evangeliet blir forkynt, skal også det hun gjorde, fortelles til minne om henne.»
10Men Jesus merka det og sa til dei: «Kvifor plagar de henne? Ho har gjort ei god gjerning mot meg. 11Dei fattige har de alltid hos dykk, men meg har de ikkje alltid. 12Då ho slo denne salven ut over kroppen min, salva ho meg til gravferda mi. ... Vis hele teksten
10Men Jesus merka det og sa til dei: «Kvifor plagar de henne? Ho har gjort ei god gjerning mot meg. 11Dei fattige har de alltid hos dykk, men meg har de ikkje alltid. 12Då ho slo denne salven ut over kroppen min, salva ho meg til gravferda mi. 13Sanneleg, eg seier dykk: Overalt i verda der dette evangeliet blir forkynt, skal det ho gjorde, bli fortalt til minne om henne.»
10Jesus fuobmái dan ja celkkii sidjiide: “Manne dii vuorjabehtet su? Son lea dahkan munnje buori dagu. 11Geafit leat álo din luhtte, muhto mun in leat álo din luhtte. 12Go son vuoiddai mu, de son dagai dan mu hávdádeami várás. ... Vis hele teksten
10Jesus fuobmái dan ja celkkii sidjiide: “Manne dii vuorjabehtet su? Son lea dahkan munnje buori dagu. 11Geafit leat álo din luhtte, muhto mun in leat álo din luhtte. 12Go son vuoiddai mu, de son dagai dan mu hávdádeami várás. 13Duođaid, mun cealkkán didjiide: Oppa máilmmis, gos ihkinassii evangelium sárdniduvvo, doppe sii muitalit maid son dagai ja muitet su.”