Hopp rett til
Kirkeårets teksterDagens bibelord
Tegnforklaringer
Bibelleseplaner
Kjøp Bibelen
Bibelsøk
Søk
Salmane
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150| < Forrige kapittel | Neste kapittel > |
| 44Til korleiaren. Av Korah-songarane. Ein læresalme. 2 Gud, vi har høyrt det med eigne øyre, våre fedrar har fortalt oss om gjerninga du gjorde i deira tid, i gamle dagar. 3 Med di hand dreiv du folkeslag ut, men du planta våre fedrar; du fór ille med folka, men lét våre fedrar fara fritt. 4 Dei tok ikkje landet ved sverd. Deira eigen arm gav ingen siger, det var di høgre hand og din arm og lyset frå ditt andlet, for du hadde dei kjær. 5 Berre du er min konge og Gud, som byd at Jakob skal bergast. 6 Ved deg støyter vi fienden ned, ved ditt namn trakkar vi på dei som står oss imot. 7 For eg set ikkje mi lit til bogen, det er ikkje sverdet som bergar meg. 8 Nei, du har frelst oss frå fienden, dei som hatar oss, gjorde du til skamme. 9 Vi frydar oss alltid i Gud, vi prisar ditt namn til evig tid. 10 Likevel har du støytt oss bort og ført skam over oss, du drog ikkje ut med våre hærar. 11 Du lét oss vika tilbake for fienden, dei som hata oss, rana til seg hærfang. 12 Du har gjort oss til slaktefe og spreidd oss mellom folka. 13 Du har selt ditt folk til spottpris, du tok ikkje stor betaling. 14 Du har gjort oss til spott for våre grannar, til hån for dei som bur ikring oss. 15 Du har gjort oss til eit ordtak mellom folka, du lèt folkeslag rista på hovudet av oss. 16 Dagen lang er mi vanære framfor meg, andletet er dekt av skam 17 under ropa frå dei som håner og spottar, ved synet av fienden og hemnaren. 18 Alt dette har kome over oss endå vi ikkje har gløymt deg og ikkje svike di pakt. 19 Vårt hjarte har ikkje vendt seg bort, våre steg har ikkje bøygd av frå din veg. 20 Likevel har du knust oss der sjakalar bur, og lagt dødsskuggen over oss. 21 Om vi gløymde vår Guds namn og lyfte våre hender til ein framand gud, 22 så ville vel Gud ha funne det ut, han som kjenner dei løynde tankane i hjartet? 23 Men for di skuld blir vi drepne dagen lang, vi blir rekna som slaktesauer. 24 Reis deg! Kvifor søv du, Herre? Vakna, støyt oss ikkje bort for alltid! 25 Kvifor løyner du ditt andlet, kvifor gløymer du vår naud og trengsle? 26 Vi søkk ned i støvet, vi ligg pressa mot jorda. 27 Reis deg og hjelp oss, fri oss ut i di miskunn! |
| < Forrige kapittel | Neste kapittel > |
Lukk X
Her kan registrerte brukere snart lagre egne kommentarer på det valgte verset.
29. mars 2023
6Mens Jesus var i Betania, hjemme hos Simon den spedalske, 7kom det en kvinne bort til ham med en alabastkrukke med kostbar salve. Den helte hun ut over hodet hans mens han lå til bords. ... Vis hele teksten
6Mens Jesus var i Betania, hjemme hos Simon den spedalske, 7kom det en kvinne bort til ham med en alabastkrukke med kostbar salve. Den helte hun ut over hodet hans mens han lå til bords. 8Disiplene så det og ble forarget. «Hva skal denne sløsingen være godt for?» sa de. 9«Salven kunne vært solgt for en stor sum og pengene gitt til hjelp for de fattige.» 10Men Jesus merket det og sa til dem: «Hvorfor plager dere henne? Hun har gjort en god gjerning mot meg. 11De fattige har dere alltid hos dere, men meg har dere ikke alltid. 12Da hun helte denne salven ut over kroppen min, salvet hun meg til min gravferd. 13Sannelig, jeg sier dere: Overalt i verden hvor dette evangeliet blir forkynt, skal også det hun gjorde, fortelles til minne om henne.»
6Medan Jesus var i Betania, heime hos Simon den spedalske, 7kom det ei kvinne bort til han med ei alabastkrukke med dyr salve. Den helte ho ut over hovudet hans medan han låg til bords. 8Då læresveinane såg det, vart dei arge og sa: «Kva skal slik sløsing tena til? ... Vis hele teksten
6Medan Jesus var i Betania, heime hos Simon den spedalske, 7kom det ei kvinne bort til han med ei alabastkrukke med dyr salve. Den helte ho ut over hovudet hans medan han låg til bords. 8Då læresveinane såg det, vart dei arge og sa: «Kva skal slik sløsing tena til? 9Denne salven kunne vore seld for mange pengar som kunne gjevast til dei fattige.» 10Men Jesus merka det og sa til dei: «Kvifor plagar de henne? Ho har gjort ei god gjerning mot meg. 11Dei fattige har de alltid hos dykk, men meg har de ikkje alltid. 12Då ho slo denne salven ut over kroppen min, salva ho meg til gravferda mi. 13Sanneleg, eg seier dykk: Overalt i verda der dette evangeliet blir forkynt, skal det ho gjorde, bli fortalt til minne om henne.»
6Go Jesus lei Betanias spihtálaš Simona viesus, 7de su lusa bođii nisson geas lei alabasterbohttalis divrras vuoiddas. Go Jesus lei boradeamen, de nisson leikii dan su oaivái. ... Vis hele teksten
6Go Jesus lei Betanias spihtálaš Simona viesus, 7de su lusa bođii nisson geas lei alabasterbohttalis divrras vuoiddas. Go Jesus lei boradeamen, de nisson leikii dan su oaivái. 8Muhto go máhttájeaddjit dan oidne, de sii atne dan bahán. Sii dadje: “Vuoi makkár skihtardeapmi! 9Vuoidasa livččii sáhttán vuovdit buori haddái ja ruđaid addit gefiide.” 10Jesus fuobmái dan ja celkkii sidjiide: “Manne dii vuorjabehtet su? Son lea dahkan munnje buori dagu. 11Geafit leat álo din luhtte, muhto mun in leat álo din luhtte. 12Go son vuoiddai mu, de son dagai dan mu hávdádeami várás. 13Duođaid, mun cealkkán didjiide: Oppa máilmmis, gos ihkinassii evangelium sárdniduvvo, doppe sii muitalit maid son dagai ja muitet su.”