Tilbake til oversikten

Salmane

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150

< Forrige kapittel

Neste kapittel >

51Til korleiaren. Ein salme av David,  2 då profeten Natan kom til han etter at han hadde vore hos Batseba.                 3 Ver meg nådig, Gud, i din kjærleik,           stryk ut mitt brot i di store miskunn!                 4 Vask meg rein for skuld           og reins meg for mi synd!                 5 For mine brot kjenner eg,           mi synd står alltid for meg.                 6 Mot deg åleine har eg synda,           det som er vondt i dine auge, har eg gjort.                    Difor har du rett når du talar,           du er rein når du feller dom.                 7 Ja, med skuld vart eg fødd,           med synd vart eg til i mors liv.                 8 Sjå, du gler deg over sanning i mitt indre,           du lærer meg visdom i det løynde.                 9 Ta bort mi synd med isop, så eg blir rein,           vask meg, så eg blir kvitare enn snø.                10 Lat meg få oppleva fryd og glede,           lat beina du knuste, få jubla.                11 Løyn ditt andlet for mine synder,           stryk ut all mi skuld!                12 Gud, skap i meg eit reint hjarte,           gjev meg ei ny og stødig ånd!                13 Driv meg ikkje bort frå ditt andlet,           ta ikkje frå meg din heilage Ande!                14 Gjev meg atter gleda over di frelse,           hald meg oppe med ei villig ånd!                15 Eg vil læra brotsmenn dine vegar,           syndarar skal venda om til deg.                16 Fri meg, Gud, frå blodskuld,           du Gud som er mi frelse!           Så skal tunga mi jubla over di rettferd.                17 Herre, lat opp mine lepper           så min munn kan lovprisa deg.                18 For du har ikkje glede i slaktoffer;           mitt brennoffer bryr du deg ikkje om.                19 Offer for Gud er ei sundbroten ånd.           Gud, du foraktar ikkje eit sundbrote og knust hjarte.                20 Gjer vel mot Sion i din nåde,           bygg Jerusalems murar!                21 Då skal du ha glede i rette offer,           brennoffer og heiloffer.           Då skal dei ofra oksar på ditt altar.

< Forrige kapittel

Neste kapittel >