Hopp rett til
Kirkeårets teksterDagens bibelord
Tegnforklaringer
Bibelleseplaner
Kjøp Bibelen
Bibelsøk
Søk
Salmane
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150| < Forrige kapittel | Neste kapittel > |
| 69Til korleiaren. Etter «Liljene». Av David. 2 Frels meg, Gud! Vatnet når meg til halsen. 3 Eg har sokke ned i myr og djup, foten finn ikkje feste. Eg er komen ut på djupt vatn, flaumen skyl over meg. 4 Eg er trøytt av å ropa, halsen er hås, auga sloknar, eg har venta på min Gud. 5 Dei som hatar meg utan grunn, er fleire enn håra eg har på hovudet. Mine svikefulle fiendar er mange, dei som vil gjera ende på meg. Det eg ikkje har røva, må eg likevel gje tilbake. 6 Gud, du veit kor dum eg er, mine brot er ikkje løynde for deg. 7 Lat ikkje dei som vonar på deg, Herre Gud Sebaot, bli til skamme på grunn av meg! Lat ikkje dei som søkjer deg, skjemmast på grunn av meg, Israels Gud! 8 For di skuld har eg bore spott, andletet er dekt av skam. 9 Eg har vorte ein framand for mine brør, ein ukjend for sønene til mor mi. 10 Brennande iver for ditt hus har tært meg opp. På meg fall spottorda frå dei som spottar deg. 11 Eg gret og fasta, då vart eg spotta. 12 Eg kledde meg i sekkestrie, då laga dei spottevers om meg. 13 Dei snakkar om meg når dei sit i porten, syng om meg når dei drikk seg fulle. 14 Men eg bed til deg, Herre, i nådens tid, til deg, Gud, i di store miskunn. Svar meg med di trufaste hjelp. 15 Berg meg frå å søkka i gjørma, berg meg frå dei som hatar meg, frå det djupe vatnet! 16 Lat ikkje flaumvatnet skylja over meg, lat ikkje djupet sluka meg eller brønnen lata att sin munn over meg! 17 Svar meg, Herre, for di miskunn er god, vend deg til meg i din store kjærleik! 18 Løyn ikkje andletet for din tenar, for eg er i naud. Skund deg og svar meg! 19 Kom til meg, løys meg ut, fri meg frå mine fiendar! 20 Du veit korleis eg blir spotta, du kjenner mi vanære og mi skam. Du ser alle som står imot meg. 21 Spott har knust mitt hjarte, det kan ikkje lækjast. Fåfengt vona eg på medynk, eg fann ingen som kunne trøysta. 22 Dei gav meg gift i maten; då eg var tørst, fekk eg eddik å drikka. 23 Lat bordet deira bli ei snare for dei og ei felle for deira vener. 24 Lat auga deira dimmast så dei ikkje kan sjå! Lat alltid hoftene deira skjelva! 25 Aus ut din harme over dei, lat din brennande vreide nå dei! 26 Lat leiren deira liggja i øyde, lat ingen bu i deira telt. 27 For dei jagar etter dei du har slege, og aukar smerta hos dei du har såra. 28 Legg skuld til den skulda dei har, lat dei ikkje få del i di rettferd! 29 Lat dei strykast ut av livsens bok og ikkje skrivast inn med dei rettferdige. 30 Men eg er hjelpelaus og lidande, Gud, hjelp meg og vern meg! 31 Eg vil prisa Guds namn med song og hylla han med lovsong. 32 Det gleder Herren meir enn stutar, meir enn oksar med horn og klauver. 33 Dei hjelpelause ser det og blir glade. Må hjartet dykkar leva, de som søkjer Gud! 34 For Herren høyrer på dei fattige, han foraktar ikkje sine eigne når dei er fangar. 35 Lat himmelen og jorda prisa han, havet og alt som rører seg der. 36 For Gud skal berga Sion og byggja opp byane i Juda. Dei skal bu der og eiga landet. 37 Hans tenarars ætt skal arva det, dei som elskar hans namn, skal bu der. |
| < Forrige kapittel | Neste kapittel > |
Lukk X
Her kan registrerte brukere snart lagre egne kommentarer på det valgte verset.
02. april 2023
12Dagen etter fikk folkemengden som var kommet til festen, høre at Jesus var på vei inn i Jerusalem. 13Da tok de palmegreiner og gikk ut for å møte ham, og de ropte: Hosianna! Velsignet er han som kommer i Herrens navn, Israels konge! ... Vis hele teksten
12Dagen etter fikk folkemengden som var kommet til festen, høre at Jesus var på vei inn i Jerusalem. 13Da tok de palmegreiner og gikk ut for å møte ham, og de ropte: Hosianna! Velsignet er han som kommer i Herrens navn, Israels konge! 14Jesus fant et esel og satte seg opp på det, slik det står skrevet: 15Vær ikke redd, datter Sion! Se, din konge kommer, ridende på en eselfole. 16Dette skjønte ikke disiplene med det samme. Men da Jesus var blitt herliggjort, husket de at dette sto skrevet om ham, og at folket hadde hilst ham slik. 17Alle de som hadde vært til stede da han kalte Lasarus ut av graven og vekket ham opp fra de døde, vitnet om det. 18Det var også derfor folk dro ut for å møte ham, fordi de fikk høre at han hadde gjort dette tegnet. 19Fariseerne sa da til hverandre: «Der ser dere at ingenting nytter. All verden løper etter ham.» 20Det var noen grekere blant dem som var kommet for å tilbe under høytiden. 21De gikk til Filip, som var fra Betsaida i Galilea, og sa: «Herre, vi vil gjerne se Jesus.» 22Filip gikk og fortalte det til Andreas, og sammen gikk de og sa det til Jesus. 23Jesus svarte: «Timen er kommet da Menneskesønnen skal bli herliggjort. 24Sannelig, sannelig, jeg sier dere: Hvis ikke hvetekornet faller i jorden og dør, blir det bare det ene kornet. Men hvis det dør, bærer det rik frukt.
12Dagen etter fekk den store folkemengda som var komen til høgtida, høyra at Jesus var på veg inn i Jerusalem. 13Då tok dei palmegreiner og gjekk ut for å møta han, og dei ropa: Hosianna! Velsigna er han som kjem i Herrens namn, Israels konge! ... Vis hele teksten
12Dagen etter fekk den store folkemengda som var komen til høgtida, høyra at Jesus var på veg inn i Jerusalem. 13Då tok dei palmegreiner og gjekk ut for å møta han, og dei ropa: Hosianna! Velsigna er han som kjem i Herrens namn, Israels konge! 14Jesus fann seg eit ungt esel og sette seg på det, som det står skrive: 15Ver ikkje redd, dotter Sion! Sjå, kongen din kjem, ridande på ein eselfole. 16Dette skjøna ikkje læresveinane med det same. Men då Jesus var opphøgd i herlegdom, hugsa dei at dette var skrive om han, og at folket hadde helsa han på denne måten. 17Alle som hadde vore med han då han ropa Lasarus ut av grava og vekte han opp frå dei døde, vitna om det dei hadde sett. 18Difor var det òg at folket drog ut for å møta han, for dei hadde fått høyra at han hadde gjort dette teiknet. 19Men farisearane sa seg imellom: «Der ser de, det nyttar ikkje. Heile verda spring etter han.» 20No var det nokre grekarar mellom dei som var komne til Jerusalem for å tilbe under høgtida. 21Dei kom til Filip, som var frå Betsaida i Galilea, og sa: «Herre, vi ville gjerne få sjå Jesus.» 22Filip kom og fortalde det til Andreas, og Andreas og Filip gjekk og sa det til Jesus. 23Jesus svara: «Timen er komen då Guds herlegdom skal lysa om Menneskesonen. 24Sanneleg, sanneleg, eg seier dykk: Fell ikkje kveitekornet i jorda og døyr, blir det verande berre eitt korn. Men døyr det, gjev det stor grøde.
12Maŋit beaivvi Jerusalemis bekkii ahte Jesus lei boahtimin dohko. Dalle dat eatnat olbmot geat ledje boahtán basiide, 13válde pálbmaovssiid, manne su ovddal ja čurvo: “ Hosianna! Buressivdniduvvon lehkos son guhte boahtá Hearrá nammii, Israela gonagas!” ... Vis hele teksten
12Maŋit beaivvi Jerusalemis bekkii ahte Jesus lei boahtimin dohko. Dalle dat eatnat olbmot geat ledje boahtán basiide, 13válde pálbmaovssiid, manne su ovddal ja čurvo: “ Hosianna! Buressivdniduvvon lehkos son guhte boahtá Hearrá nammii, Israela gonagas!” 14Jesusii buktojuvvui ásen, ja son čohkánii dan ala, nugo lea čállojuvvon: 15Ale bala, nieida Sion! Du gonagas boahtá, son riide ásenvárssáin. 16Máhttájeaddjit eai dalle vuos dan ádden, muhto go Jesus lei hearvásmahttojuvvon, de sii muitájedje ahte ná lei čállojuvvon su birra ja ná sutnje lei maid dáhpáhuvvan. 17Dat geat ledje leamaš Jesusa mielde, muitaledje mo son rávkkai Lasarusa hávddis ja čuoččáldahtii su jábmiid luhtte. 18Dan dihte go olbmot ledje gullan makkár mearkka Jesus lei dahkan, sii vulge álbmogassii su ovddal. 19Muhto farisealaččat dadje guhtet guoibmáseaset: “Dii oaidnibehtet ahte ii ávkkut ii mihkkege. Oppa máilbmi viehká su maŋis.” 20Daid gaskkas geat ledje boahtán basiide rohkadallat Ipmila, ledje maiddái muhtun greikalaččat. 21Sii manne Filipa lusa, gii lei Betsaidas Galileas eret, ja dadje: “Hearrá, mii dáhtošeimmet oaidnit Jesusa.” 22Filip manai dadjat dan Andreasii, ja de soai manaiga Jesusa ságaide. 23Jesus celkkii sudnuide: “Boddu lea boahtán: Olbmobárdni hearvásmahttojuvvo. 24Duođaid, duođaid, mun cealkkán didjiide: Jos nisogordnečalbmi ii gahča eatnamii ja jáme, de dat báhcá dušše oktan gordnečalbmin, muhto jos dat jápmá, de dat šaddada valjis šattu.