Tilbake til oversikten

Salmane

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150

< Forrige kapittel

Neste kapittel >

79Ein salme av Asaf.                    Gud, folka har trengt seg inn på din eigedom.           Dei har gjort ditt heilage tempel ureint           og lagt Jerusalem i røys.                 2 Lika av tenarane dine har dei gjeve           til føde for himmelens fuglar           og kjøtet av dine trugne           til villdyra på jorda.                 3 Dei har aust ut blodet deira som vatn           omkring Jerusalem,           og det er ingen som gravlegg dei.                 4 Vi har vorte til hån for grannane,           til spott for dei som bur omkring oss.                 5 Kor lenge, Herre?           Vil du vera harm for alltid?           Kor lenge skal din lidenskap brenna som eld?                 6 Aus vreiden ut           over folkeslag som ikkje kjenner deg,           over kongerike som ikkje kallar på ditt namn.                 7 For dei har slukt Jakob           og lagt hans bustad i øyde.                 8 Tilrekna oss ikkje gamle synder!           Skund deg, lat di medkjensle møta oss!           For vi er langt nede.                 9 Hjelp oss, Gud, vår frelsar,           så namnet ditt blir æra!           Fri oss ut og tilgjev våre synder           for ditt namn skuld.                10 Kvifor skal folka seia:           «Kvar er deira Gud?»           Lat våre auge sjå og folka kjenna           at du hemnar blodet frå dine tenarar.                11 Lat sukket frå fangane nå deg;           din arm er sterk,           spar dei som skulle døy!                12 Herre, gjev grannane våre tilbake i fanget           sju gonger den spotten dei rette mot deg.                13 Men vi er ditt folk, den flokken du gjeter.           Vi vil lova deg til evig tid,           lovprisa deg frå slekt til slekt.

< Forrige kapittel

Neste kapittel >