1 Ein song til festreisene.
Frå djupet ropar eg til deg, Herre.
2 Herre, høyr mi røyst!
Vend øyret til mitt rop om nåde.
3 Dersom du, Herre, vil gøyma på synder,
Herre, kven kan då bli ståande?
4 Men hos deg er tilgjeving,
så vi skal frykta deg.
5 Eg set mi von til Herren, eg lengtar,
eg ventar på hans ord.
6 Mi sjel ventar på Herren
meir enn vaktmenn på morgonen,
vaktmenn på morgonen.
7 Vent på Herren, Israel!
For hos Herren er miskunn
og kraft til å løysa ut.
8 Han skal løysa Israel ut
frå alle deira synder.