Hopp rett til
Kirkeårets teksterDagens bibelord
Bibelleseplaner
Kjøp Bibelen
Bibelsøk
Søk
Søk
Salmenes bok
Kapittel 361 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150
| Forrige kapittel | Neste kapittel |
| 36Til korlederen. Av Herrens tjener. Av David. 2 Synden taler til den lovløse dypt i hans hjerte. Redsel for Gud har han ikke for øye. 3 Han ser det som smiger at noen oppdager hans skyld og legger ham for hat. 4 Hvert ord fra hans munn er urett og svik. Han er ikke forstandig mer og gjør ikke det gode. 5 Han legger onde planer på sitt leie. Han velger en vei som ikke er god. Han viser ikke fra seg det onde. 6 Herre, til himmelen rekker din miskunn, din trofasthet når til skyene. 7 Din rettferd er som mektige fjell, som det store havdyp er dine dommer. Herre, du berger både mennesker og dyr. 8 Hvor dyrebar er din kjærlighet, Gud! I skyggen av dine vinger søker menneskebarna ly. 9 De får nyte overfloden i ditt hus, du lar dem drikke av din gledes bekk. 10 For hos deg er livets kilde, i ditt lys ser vi lys. 11 La din miskunn vare for dem som kjenner deg, din rettferd for de oppriktige av hjertet. 12 La ikke foten til den stolte tråkke meg ned! Hånden til den lovløse skal ikke jage meg bort. 13 Der ligger de, de som gjør urett. De er støtt ned og kan ikke reise seg. Sal 36,6 viser til Sal 57,11, Sal 71,19, Sal 103,11, Sal 108,5 |
| Forrige kapittel | Neste kapittel |
11Men då Kefas kom til Antiokia, sa eg han imot, beint opp i andletet, for oppførselen hans dømde han. ... Vis hele teksten
11Men då Kefas kom til Antiokia, sa eg han imot, beint opp i andletet, for oppførselen hans dømde han. 12Før det kom nokre frå Jakob, heldt han måltid saman med dei heidningkristne. Men då dei kom, trekte han seg bort og heldt seg unna, for han var redd dei omskorne. 13På same måten hykla dei andre jødekristne, så til og med Barnabas vart dregen med i hykleriet deira. 14Men då eg såg at dei ikkje gjekk beint fram etter sanninga i evangeliet, sa eg til Kefas så alle høyrde på: «Når du som er jøde, sjølv ikkje lever som ein jøde, men som ein heidning, korleis kan du då tvinga heidningane til å leva som jødar?» 15Vi er av fødsel jødar og ikkje syndarar av heidningætt. 16Men då vi skjøna at ikkje noko menneske blir rettferdig for Gud ved gjerningar som lova krev, men berre ved trua på Jesus Kristus, då sette vi òg vår lit til Kristus Jesus, så vi kunne seiast rettferdige ved trua på Kristus og ikkje ved lovgjerningar. For ved lovgjerningar blir ikkje noko menneske rettferdig.