Hopp rett til
Kirkeårets teksterDagens bibelord
Bibelleseplaner
Kjøp Bibelen
Bibelsøk
Søk
Søk
Salmenes bok
Kapittel 1441 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150
| Forrige kapittel | Neste kapittel |
| 144Av David. Velsignet er Herren, min klippe, han som lærer opp hendene mine til strid og fingrene til krig. 2 Han er min miskunn, min borg og mitt vern, han er min befrier og mitt skjold. Jeg søker tilflukt hos ham, han legger folket mitt under meg! 3 Herre, hva er vel et menneske, siden du vil kjenne det, et menneskebarn, siden du tenker på det? 4 Mennesket ligner et pust, våre dager er som en flyktende skygge. 5 Herre, bøy din himmel og stig ned, rør ved fjellene så det ryker av dem! 6 La lynet blinke og spre dem! Skyt pilene dine og skrem dem! 7 Rekk hånden ut fra det høye, fri meg og berg meg fra veldige vann, fra fremmedes hånd. 8 Med munnen taler de tomme ord, med hevet høyre hånd sverger de falskt. 9 Gud, jeg vil synge en ny sang og spille for deg på tistrenget harpe. 10 Du gir konger seier og frir din tjener David fra det onde sverdet. 11 Fri meg og berg meg fra fremmedes hånd. Med munnen taler de tomme ord, med hevet høyre hånd sverger de falskt. 12 Alt som unge ligner sønnene våre høyvokste planter. Døtrene er som bæresøyler skåret ut for et palass. 13 Da blir forrådskamrene fulle, de bugner av all slags mat. Sauene våre ute i marken øker til tusen, ja, mange tusen. 14 Da blir kyrne våre fete. Ingen bryter ut, og ingen blir borte. Ingen klage høres på torgene. 15 Salig er det folket som har det slik, salig er det folket som har Herren til Gud! Sal 144,5 viser til Sal 18,10f, Sal 104,32 Sal 144,7 viser til Sal 18,17 Note : veldige vann: bilde på farene som truer. Jf. 42,8; 71,20; 130,1. Note : Betydningen av den hebr. teksten er usikker. Sal 144,15 viser til Sal 33,12 |
| Forrige kapittel | Neste kapittel |
11Men då Kefas kom til Antiokia, sa eg han imot, beint opp i andletet, for oppførselen hans dømde han. ... Vis hele teksten
11Men då Kefas kom til Antiokia, sa eg han imot, beint opp i andletet, for oppførselen hans dømde han. 12Før det kom nokre frå Jakob, heldt han måltid saman med dei heidningkristne. Men då dei kom, trekte han seg bort og heldt seg unna, for han var redd dei omskorne. 13På same måten hykla dei andre jødekristne, så til og med Barnabas vart dregen med i hykleriet deira. 14Men då eg såg at dei ikkje gjekk beint fram etter sanninga i evangeliet, sa eg til Kefas så alle høyrde på: «Når du som er jøde, sjølv ikkje lever som ein jøde, men som ein heidning, korleis kan du då tvinga heidningane til å leva som jødar?» 15Vi er av fødsel jødar og ikkje syndarar av heidningætt. 16Men då vi skjøna at ikkje noko menneske blir rettferdig for Gud ved gjerningar som lova krev, men berre ved trua på Jesus Kristus, då sette vi òg vår lit til Kristus Jesus, så vi kunne seiast rettferdige ved trua på Kristus og ikkje ved lovgjerningar. For ved lovgjerningar blir ikkje noko menneske rettferdig.