Hopp rett til
Kirkeårets teksterDagens bibelord
Bibelleseplaner
Kjøp Bibelen
Bibelsøk
Søk
Søk
Mika
Kapittel 41 2 3 4 5 6 7
| Forrige kapittel | Neste kapittel |
|
Siona boahtteáigi 4Muhto boahtá vel áigi goas Hearrá tempela várri čuožžu nanusin. Váriin alimussan dat allána, alážiin bajimužžan, ja álbmogat márret dohko. 2 Máŋggat álbmogat vulget johtui ja dadjet: “Bohtet, vulgot Hearrá várrái, Jakoba Ipmila vissui! Son oahpaha midjiide geainnuidis, ja mii dáhttut vádjolit su bálgáid mielde. Dasgo Hearrá láhka vuolgá Sionis, Jerusalemis Hearrá sátni.” 3 Son dubme álbmogiid gaskkas, ásaha vuoigatvuođa fámolaš álbmogiidda mat orrot lahka ja guhkkin. Miehkit derpojuvvojit plogaávjun ja sáittit viidnegárdeniibin. Ii oktage álbmot šat lokte miehki nuppi vuostá iige hárjehala soahtat. 4 Dalle juohkehaš oažžu čohkkát oadjebassan iežas viidnemuora ja fiikonmuora vuolde. Ná Hearrá, Almmiveagaid Ipmil, lea sárdnon. 5 Eará álbmogat bálvalit iežaset ipmiliid, muhto mii bálvalit Hearrá, min Ipmila, álo ja agálaččat. 6 Dan beaivvi, cealká Hearrá, mun čohkken skierpmáid, čoakkán daid geat leat šaddan hájilassii, buohkaid geaiguin lean meannudan garrasit. 7 Skierpmáid mun dagan iežan eatnama árbbolažžan, fámolaš álbmogin daid geat leat šaddan hájilassii. Hearrá lea sin gonagas Sionváris álo ja agálaččat. 8 Don várdotoardna, nieida Siona dievvá, don oaččut fas dan válddi mii dus lei ovdal, Jerusalema gonagasvuođa. 9 Manin don čuorvvut ja luoimmat, Jerusalem? Iigo dus leat šat gonagas, leago du ráđđeaddi duššan? Donhan bodnjasattat dego nisson riegádahttinávttain. 10 Luoimma ja bodnjasatta, nieida Sion, dego riegádahtti nisson, danin go don fertet vuolgit gávpogis ja ássat meahccái, gitta Babylona rádjái don gárttat mannat. Doppe don goittotge gáddjojuvvot, Hearrá lonista du du vašálaččaid gieđas. 11 Muhto dál ollu álbmogat leat čoagganan du vuostá ja dadjet: “Sion heahppášuhttojuvvo, ja mii beassat geahččat!” 12 Muhto dat eai dovdda Hearrá jurdagiid, eai ipmir su ulbmiliid: Son lea čohkken álbmogiid dego gordnegihpuid gordneráidnensadjái. 13 Riema ráidnet, nieida Sion! Mun attán dutnje ruovdečorvviid ja veaikegaccaid. Don cuvket ollu álbmogiid ja vihahat sállaša oaffarin Hearrái, daid dávviriid oppa máilmmi ráđđejeaddjái. 14 Muhto dál, nája muođuidat! Mii leat birastahttojuvvon! Vašálaččat časket soppiin Israela ráđđejeaddji nirrii. Mi 4,4 viser til 1 Gon 4,25, 2 Gon 18,31, Jes 1,19, Mi 5,3, Sak 3,10 Note várdotoardna: hebreagillii Migdal-Eder. Gč. \+xt 1 Mos 35,21\+xt*. \fq dievvá: hebreagillii Ofel. Gč. \+xt 2 Muit 33,14\+xt*. Mi 4,13 viser til 3 Mos 27,28, Hos 10,11 Note nája muođuidat: moraštanvierut. Gč. \+xt Hos 7,14. |
| Forrige kapittel | Neste kapittel |
36Ein av farisearane bad Jesus eta hos seg. Og han gjekk inn i huset til farisearen og tok plass ved bordet. ... Vis hele teksten
36Ein av farisearane bad Jesus eta hos seg. Og han gjekk inn i huset til farisearen og tok plass ved bordet. 37No var det ei kvinne der i byen som levde eit syndefullt liv. Då ho fekk vita at Jesus låg til bords hos farisearen, kom ho dit med ei alabastkrukke med dyr salve. 38Ho vart ståande bak Jesus, nede ved føtene, og gret. Så tok ho til å fukta føtene hans med tårene og tørka dei med håret sitt. Ho kyste føtene hans og smurde dei med salven. 39Då farisearen som hadde bede han heim, såg det, tenkte han med seg: «Var denne mannen ein profet, visste han kva slag kvinne det er som tek i han, at ho lever eit syndefullt liv.» 40Då tok Jesus til orde og sa til farisearen: «Simon, eg har noko å seia deg.» «Tal, meister», svara han. 41Jesus sa: «To menn stod i skuld til ein som lånte ut pengar. Den eine var skuldig fem hundre denarar, den andre femti. 42Men då dei ikkje hadde noko å betala med, ettergav han dei begge skulda. Kven av dei vil halda mest av han?» 43«Den han ettergav mest, tenkjer eg», svara Simon. «Du har rett», sa Jesus. 44Så vende han seg til kvinna og sa til Simon: «Ser du denne kvinna? Eg kom inn i ditt hus; du gav meg ikkje vatn til føtene mine, men ho fukta dei med tårer og tørka dei med håret sitt. 45Du helsa meg ikkje velkomen med eit kyss, men ho har ikkje halde opp med å kyssa føtene mine heilt frå eg kom inn. 46Du salva ikkje hovudet mitt med olje, men ho smurde føtene mine med velluktande salve. 47Difor seier eg deg: Dei mange syndene hennar er tilgjevne, difor har ho vist stor kjærleik. Men den som får tilgjeve lite, elskar lite.» 48Så sa han til kvinna: «Syndene dine er tilgjevne.» 49Då tok dei andre gjestene til å tenkja med seg: «Kven er han, som jamvel tilgjev synder?» 50Men Jesus sa til kvinna: «Trua di har frelst deg. Gå i fred!»