1Saulus rasa endå mot Herrens læresveinar og truga dei på livet. Han gjekk til øvstepresten 2og bad om brev til synagogane i Damaskus, så han kunne finna dei som høyrde Vegen til, både menn og kvinner, og føra dei i lenkjer til Jerusalem. 3Men då han var på veg og nærma seg Damaskus, stråla det brått eit lys frå himmelen omkring han. 4Han stupte til jorda og høyrde ei røyst som sa: «Saul, Saul, kvifor forfølgjer du meg?» 5«Kven er du, Herre?» spurde Saulus. Han svara: «Eg er Jesus, han som du forfølgjer. 6Stå opp og gå inn i byen! Der skal dei seia deg kva du skal gjera.» 7Mennene som følgde han, stod mållause; dei høyrde røysta, men såg ikkje nokon. 8Saulus reiste seg opp, men då han opna auga, kunne han ikkje sjå. Så tok dei han i handa og leidde han inn til Damaskus. 9I tre dagar sat han der utan å sjå noko, og han verken åt eller drakk. 10I Damaskus var det ein læresvein som heitte Ananias. I eit syn sa Herren til han: «Ananias!» Han svara: «Her er eg, Herre.» 11Og Herren sa: «Gå bort i den gata som dei kallar Den beine, og i huset til Judas skal du spørja etter ein som heiter Saulus og er frå Tarsos. For sjå, han bed. 12Og han har hatt eit syn og sett ein mann som heiter Ananias koma og leggja hendene på han, så han kan få att synet.» 13Men Ananias svara: «Herre, eg har høyrt mange fortelja om denne mannen og om alt det vonde han har gjort mot dine heilage i Jerusalem. 14Og han er komen hit med fullmakt frå overprestane for å leggja i lenkjer alle som kallar på ditt namn.» 15Men Herren sa til han: «Berre gå du! Han er ein reiskap som eg har valt meg ut til å bera namnet mitt fram for heidningfolk og kongar og for Israels folk. 16Eg skal visa han kor mykje han må lida for mitt namn skuld.» 17Så gjekk Ananias. Då han kom inn i huset, la han hendene på Saulus og sa: «Saul, bror! Herren sjølv, Jesus som synte seg for deg på vegen, har sendt meg for at du skal få att synet og bli fylt av Den heilage ande.» 18Og straks fall det liksom skjel frå auga hans, og han fekk att synet. Han stod opp og vart døypt. 19Så fekk han mat og kom til krefter.Han vart verande nokre dagar saman med læresveinane i Damaskus, 20der han straks forkynte Jesus i synagogane og sa: «Han er Guds Son.» 21Alle som høyrde på, vart fulle av undring og sa: «Er ikkje dette han som i Jerusalem ville rydda ut alle som kallar på dette namnet? Og kom han ikkje hit for å føra dei i lenkjer til overprestane?» 22Men Saulus fekk meir og meir kraft, og jødane i Damaskus vart svar skuldige då han viste dei klårt at Jesus er Messias. 23Då det hadde gått ei tid, vart jødane samde om å drepa han. 24Men Saulus fekk høyra om planen deira. Dag og natt heldt dei vakt, også ved byportane, for å drepa han. 25Men læresveinane hans fekk han ut om natta; dei firte han nedetter muren i ei korg.

Les i nettbibelen

9Då vart Saulus, som òg heitte Paulus, fylt av Den heilage ande. Han såg trollmannen i auga

Les i nettbibelen