Bures!
Vállje linnjás muitalusa, ja de bláđe vulos lohkat ja gullat dan.
Giellaválljemis badjin, olgeš bealde, sáhtát válljet giela.
Ipmil rávká Mosesa
Moses bajásšattai prinsan Egyptas,
muhto son diđii ahte gulai šlávaálbmogii, Israela álbmogii.
Son lei oaidnán mot álbmot bággejuvvui bargat.
Oktii lei son oaidnán šlávadoalli
gii spiddii ja illastii muhtima gii gulai Israela álbmogii.
Dalle časkkii Moses su jámas.
Dan maŋŋil báhtarii son sáttomeahccái ja gávnnai gáivvo.
Doppe veahkahalai son muhtun nuorra nieiddaid addit čázi omiide
ja vuojehii eret muhtin guođoheddjiid geat givssidedje sin.
Nieiddat válde su mielde iežaset gođiide.
Bearaš attii sutnje biepmu, ja son beasai orrut doppe.
Son náitalii ovttain dan bearraša nieiddain ja oaččui suinna bártni.
Jagit prinsan farao šloahtas ledje vássan,
dál son guođohii gáiccaid ja oahpai eallit sáttomeahcis.
Muhtin beaivvi bođii son Ipmila várrái, Sinai várrái.
Doppe njivžžui dolla muhtin soađesmiestagis.
Moses oinnii dan buollime, ja geahča! Dolla ii loaktán dan.
Son manai lagabuidda, muhto bissehuvvui.
Soađemiestagis gulai jiena boahtime:
«Moses! Ale boađe lagabuidda!»
Moses bisánii ja dajai: «Dás mun lean».
«Nuola gápmagiid»,dajai jietna,
«dasgo dat báiki gokko don čuoččut lea bassi eanan».
«Gii don leat?»jearai Moses rabasjulggiid vári nalde.
Soađesmiestta bulii, ja jietna dajai:
«Mun lean Abrahama, Isaka ja Jakoba Ipmil.»
De čiegai Moses ámadaju, son balai oaidnimis Ipmila.
Ipmil dajai: «Mun lean oaidnán iežan álbmoga vártnohisvuođa,
ja lean gullan sin huikasiid go huškkohallet.
Mun áiggun gádjut sin egyptalaččaid gieđaid gaskkas,
ja doalvut sin eret buori ja viiddis eatnamii.»
Son gulai dola šnjirrame ja čielga jiena.
«Vuolgge dál, Moses! Mun vuolggahan du farao lusa.
Don dat leat gii galggat doalvut álbmoga eret Egyptas.»
Loga muitalusa Biibbalis
1Moses guođohii vuohpas Jetro, Midjana báhpa, smávvaomiid. Oktii son doalvvui ealu nuppe beallái meahci ja bođii Ipmila vári Horeba vuollái. 2Doppe sutnje almmustuvai Hearrá eŋgel dollanjuorššus mii badjánii bastilislánjás. Moses oinnii ahte miestta bulii, muhto dolla ii loaktán dan. 3De son jurddašii: “Mun manan geahččat dan ovddolaš oainnáhusa. Manin dolla ii loavtte bastilislánjá?” 4Muhto go Hearrá oinnii su boahtimin geahččat, de son čurvii sutnje bastilislánjás: “Moses, Moses!” Moses vástidii: “Dás mun lean.” 5Hearrá celkkii: “Ale boađe lagabui! Nuola gápmagiid, dasgo báiki gokko don čuoččut lea bassi eanan.” 6Son celkkii vel: “Mun lean du áhči Ipmil, Abrahama Ipmil, Isaka Ipmil ja Jakoba Ipmil.” Dalle Moses govččai ámadaju, danin go son balai geahččamis Ipmilii. 7Hearrá celkkii: “Mun lean oaidnán iežan álbmoga vártnuhisvuođa Egyptas ja lean gullan mo israellaččat váidalit sordiideaset garasvuođa. Mun dovddan sin heađi. 8Mun lean njiedjan deike gádjut sin egyptalaččaid gieđas ja doalvut sin eret dán eatnamis buori ja viiddis eatnamii mas golgá mielki ja honnet, dakkár eatnamii gos dál orrot kanaanlaččat, hetlaččat, amorlaččat, perisselaččat, hivvelaččat ja jebuslaččat. 9Dál lea israellaččaid heahtečuorvvas boahtán mu ovdii, ja mun lean oaidnán mo egyptalaččat áŧestit sin. 10Vuolgge, mun vuolggahan du farao lusa. Don galggat doalvut mu álbmoga, israellaččaid, eret Egyptas.”