Buoris!
Maná oalges jali gåro bälláj giehtov gávnatjit, ja de vuolebuj davva lågåtjit ja gulátjit.
Baddjen oalges bielen bieja gielav/girjjegielav
Babela doarnna
Almatja lassánin.
Aktisasj gielav hållin,
Dádjadin guhtik guojmesa.
Vájaldattijn gåbdes vákkev gávnnin.
Dåhku årrujin.
“De dal dahkup digálgiergijt, majt garrasin boalldep.
De stádav tsieggijup,” såbadin.
Digálgiergijt boalldin, ja bivvasa gålggin.
Ednambihkav fierrun, ja gieda doargestin.
De giergev nuppe guorraj biedjin,
ednambihkka giergijt adnalij.
Maŋenagi gådijt tsieggijin.
Stuorábun ja stuorábun,
ienebun ja ienebun,
tjábben, härvván ja allagin.
“Tsieggijup ienebuv”, guorrasin almatja,
“dårnav, mij gitta almmáj ållå!
De divna mijáv dåbddi, ja Jubmela lágátjin sjaddap.”
Gájkka barggin, ja doarnna tsiekkedij,
digálgiergge digálgierge guoran, ja ednambihkka adnaliddjen.
Ittjij galla aktak sijáv ganugahte, gå állis ledjin álggám.
De Jubmel almatjij lusi luojttádij.
Dårnav vuojnij ja javlaj:
“Majt dal lijka dulluji?
Gåktus lijka gålådi iellemav, mavva le oadtjum?”
Jubmel buojkkáj dáhta ij lim sidjij buorren,
buojkkáj ällim ga ietja häjtátjit.
Jubmel buojkkáj fábmo almatjijs mielav biejsstij.
Sijáv ganugahtátjit de hiemssij.
Sierra gielav guhtik njálmmáj buvtij,
vaj nubbe ittjij nuppev dádjada.
Almatja guhtik guojmmásisá tjuorvvogåhtin,
ájnat dåssju rijddalin.
Ettjin nagá dårnav ållit tsieggimis,
gájkka, majt ájggun, jieddnás bábbalij gádoj.
De jåhttåjin Babela stádas.
Guhtik gielajn vuolggin,
hádjánin åbbå ednamav miehtáj.
Mosesa vuostasj girje lågenanvuostasj låhkusis
Les historien i Bibelen
1Hele jorden hadde samme språk og samme ord. 2Da de brøt opp fra øst, fant de en bred dal i landet Sinear og slo seg ned der. 3De sa til hverandre: «Kom, så lager vi teglstein og brenner dem harde!» De brukte tegl til byggestein og jordbek til bindemiddel. 4Og de sa: «Kom, la oss bygge oss en by og et tårn som når opp til himmelen, og skaffe oss et navn så vi ikke blir spredt ut over hele jorden!» 5Da steg Herren ned for å se på byen og tårnet som menneskene bygde. 6Herren sa: «Se, de er ett folk, og ett språk har de alle. Og dette er det første de gjør! Nå vil ingen ting være umulig for dem, uansett hva de bestemmer seg for å gjøre. 7Kom, la oss stige ned og forvirre språket deres så den ene ikke forstår den andre!» 8Så spredte Herren dem derfra ut over hele jorden, og de holdt opp med å bygge på byen. 9Derfor kalte de den Babel, for der forvirret Herren hele jordens språk. Og derfra spredte Herren dem ut over hele jorden.