Buoris!
Maná oalges jali gåro bälláj giehtov gávnatjit, ja de vuolebuj davva lågåtjit ja gulátjit.
Baddjen oalges bielen bieja gielav/girjjegielav
Lågenanguovtejagák Jesus
Juohkka jage de Josef Mariajn vuolgijga Jerusalemij
bässátjijt ávvudalátjit.
Sjabmuhijga danen.
Lågev biejve mannulagán, ja moattes mannamin.
Dán jage lej, dagu ieme láhkáj, bárnneska aj fáron.
Gájkka ávvudin stádaj váttsedijn.
Jerusalemin berraha lunna årrun.
Biejvijt ájvvanijt bårrin, lávllun ja rudnin,
baskes ja dievas gahttunijt váttsatjin
ja stuorra tiemmpelin manádin.
Suovvasin hapsijdin sijá biktasa åbbå vahkov.
Bässátjij maŋŋela gåjt sijddaj vuolggin.
Stuorra slåhttån,
gånnå máná åvdemusán viehkin.
Gájkka biebmojt, ságajt ja tjajmmusijt juogadin.
Biejvve háhppidij gållålit,
åvddåla Josef Mariajn ájtsajga:
Bárnne ij lim fáron.
Jesus lej gáhtum.
Gáhtjadin ruoptus Jerusalemij.
Juohkkat sajes åhtsin: Rádnaj ja berrahij lussta,
oasestiddjij ja oassásij gaskas, tjabu muvra ålggolis.
“Le gus aktak lågenanguovtejagák biregav vuojnnám?”
Gålmå biejve maŋŋela manájga dármedibmen tiemmpelij.
Dåppen ham de báhtjav gávnajga åhpadiddjij lussta.
Tjåhkkåhij sijá lunna gulldala ja gatjádalá.
“Galla så de jiermmás báhttja”, giehttun vuorrasa.
Valla ieddnes hålaj:
“Manen le návti munnuj dahkam?
Áhtjijnat len nåv ballám!”
Bárnne imájdalá vásstedij:
“Ähppe gus diede vierttiv Áhtjám lunna årrot?”
Maria Josefijn ejga dádjada, majt javlaj.
Lej gus tiemmpelin de Áhtjes lunna?
Maria javlaj hähttuj dal sijddaj dalá tjuovvolit.
Valla tjiegaj ietjas hållam bágojt vájmmusis
ja maŋŋela álu dajt ájádaláj.
Jesus åhpadiddjijt hivástahtij,
tiemmpelis ja Jerusalemis vuolgij.
Jegada de tjuovvolij máhttse iednes lusi.
Lukasa nuppát låhkusis
Les historien i Bibelen
41Hvert år pleide Jesu foreldre å dra til Jerusalem for å feire påske. 42Da han var blitt tolv år, dro de som vanlig opp til høytiden. 43Men da høytidsdagene var over og de skulle hjem, ble gutten Jesus igjen i Jerusalem uten at foreldrene visste om det. 44De trodde han var med i reisefølget, og gikk en dagsreise før de begynte å lete etter ham blant slektninger og venner. 45Da de ikke fant ham, vendte de tilbake til Jerusalem for å lete etter ham der. 46Først etter tre dager fant de ham i tempelet. Der satt han blant lærerne, lyttet til dem og stilte spørsmål. 47Alle som hørte ham, undret seg over hvor forstandig han var og hvor godt han svarte. 48Da foreldrene så ham, ble de slått av undring, og hans mor sa: «Barnet mitt, hvorfor har du gjort dette mot oss? Din far og jeg har lett etter deg og vært så redde.» 49Men han svarte: «Hvorfor lette dere etter meg? Visste dere ikke at jeg må være i min Fars hus?» 50Men de forsto ikke hva han mente med det han sa til dem. 51Så ble han med hjem til Nasaret og var lydig mot dem. Men hans mor tok vare på alt dette i sitt hjerte.