Jakob ja su bártnit farao luhtte
1 Josef manai farao lusa ja muitalii: “Mu áhčči ja vieljat leat boahtán deike Kanaanis ja buktán mielddiset smávvaomiideaset ja stuorraomiideaset ja eará opmodagaset. Sii leat dál Gosenis.” 2 Son lei váldán mielddis vihttasa vieljainis ja doalvvui sin farao ovdii. 3 Farao jearai su vieljain: “Mii din fidnu lea?” Sii vástidedje faraoi: “Mii, du bálvaleaddjit, leat oapmegeahččit, nugo min áhčitge ledje.” 4 Sii dadje vel faraoi: “Mii bođiimet ássat vierisin dán eatnamis, danin go mis ii lean mihkkege guohtumušaid omiidasamet Kanaanis, go doppe lea jaŋádat. Suova min, du bálvaleddjiid, ássat Gosenii.” 5 Farao dajai Josefii: “Du áhčči ja vieljat leat boahtán du lusa. 6 Oppa Egypta lea rabasin du ovddas. Divtte du áhči ja vieljaid ássat eatnama buoremus oassái: Sii ožžot ássat Gosenii. Jos sin gaskkas leat searas olbmát, de bija sin atnit fuola mu omiin.”
7 De Josef vieččai áhčis ja buvttii su farao ovdii, ja Jakob buressivdnidii farao. 8 Farao jearai Jakobis: “Man boaris don leat?” 9 Jakob vástidii: “Mun lean vádjolan vierisin čuođigolbmalogi jagi. Hárvát ja bahát leat leamaš mu eallinjagit, eaige dat leat šaddan nu eatnagin go mu áhčiid vádjoleami jagit.” 10 De Jakob buressivdnidii farao ja vulggii su luhtte.
11 Josef divttii áhčis ja vieljaidis ássat Egyptii ja attii sidjiide eatnama Egypta buoremus oasis, Ramsesa guovllus, nugo farao lei gohččon. 12 Josef anii fuola áhčis ja vieljaidis ja oppa áhčis sogas ja attii iešguhtiige borramuša su bearraša sturrodaga mielde.
Josef ráđđe Egypta
13 Oppa eatnamis ii lean borramuš, danin go nealgi lei hui garas, ja Egypta ja Kanaan ledje goasii roahppáneamen nealggi geažil. 14 Josef čohkkii buot Egypta ja Kanaana silbba máksun gortnis maid olbmot oste sus, ja doalvvui silbba farao šlohttii. 15 Go silba lei nohkan Egyptas ja Kanaanis, de egyptalaččat bohte Josefa lusa ja dadje: “Atte midjiide láibbi! Galgatgo mii jápmit du ovdii dál go silba lea nohkan?” 16 Dalle Josef vástidii: “Buktet deike omiideattet, de mun attán didjiide borramuša, go juo din silba lea nohkan.” 17 Sii bukte Josefii omiideaset, ja son attii sidjiide borramuša heasttaid, smávvaomiid, stuorraomiid ja áseniid hattiin. Nu son ealihii sin dan jagi biepmuin maid sii ožžo omiideaset hattiin.
18 Nu golai dat jahki. Maŋit jagi sii bohte fas Josefa lusa ja dadje: “Hearrá, mii eat sáhte čiehkat hearrásteamet ahte silba lea nohkan, ja maiddái min oamit leat juo gártan du háldui. Mis ii leat šat mihkkege maid fállat dutnje earret min rupmašiid ja min bealdduid. 19 Galggašeimmetgo mii ja min bealddut roahppánit du ovdii? Oastte min ja min bealdduid ja atte midjiide láibbi, de mii ja min bealddut šaddat farao opmodahkan. Atte midjiide maid gilvagiid. Dalle mii bissut heakkas eatge jáme, eaige bealddut šatta ávdimin.” 20 Dalle Josef osttii buot Egypta bealdduid faraoi. Egyptalaččat vuvde sutnje bealdduideaset, danne go nealgi lei šaddan sidjiide menddo garasin. Nu eanan gárttai farao opmodahkan. 21 Oppa Egypta eatnamis Josef dagai álbmoga farao šlávvan. 22 Aivvestassii báhpaid bealdduid son ii oastán, dasgo báhpat ožžo mearriduvvon bálkká faraos ja ealihedje iežaset dainna. Danin sii eai dárbbašan vuovdit bealdduideaset.
23 Josef dajai álbmogii: “Mun lean dál oastán din ja din bealdduid faraoi. Dá leat didjiide gilvagat, gilvet bealdduideattet. 24 Muhto šattus dii galgabehtet addit faraoi viđádasa. Njeallje viđádasa das oažžu báhcit gilvvan ja biebmun didjiide alcceseattet, din bearrašiidda ja buohkaide geain dii atnibehtet fuola.” 25 Sii vástidedje: “Don leat bisuhan min heakkas. Hearrá, go fal anát mis ain fuola, de mii leat farao šlávat.” 26 Nu Josef dagai láhkan gitta otná beaivvi rádjái Egyptas, ahte faraoi galggai addit viđádasa šattus. Duššefal báhpaid bealddut eai šaddan farao opmodahkan.
Jakoba maŋimus bivdda
27 Nu israellaččat ásse Egyptas Gosena guovllus. Sii háhke doppe alcceseaset eatnamiid, ledje šattolaččat ja eatnánedje sakka. 28 Jakob ásai Egyptas čiežanuppelohkái jagi, ja oppa su eallináigi lei čuođinjealljelogičieža jagi.
29 Go Israela jápmináigi lahkonii, de son rávkkai lusas bártnis Josefa ja dajai sutnje: “Mun bivddán dus juoidá mainna sáhtát čájehit munnje iežat ráhkisvuođa ja oskkáldasvuođa. Bija gieđa mu askái ja vuortno ahte it hávdát mu Egyptii. 30 Go mun lean mannan vuoiŋŋadit áhčiidan lusa, de doalvvo mu eret Egyptas ja hávdát mu sin hávdái.” Josef vástidii: “Mun dagan maid don bivddát.” 31 Jakob dajai: “Vuortno dan munnje.” Josef vuortnui, ja de Israel gopmulii rohkadallat seaŋgga oaivvevuloža vuostá.