Den rettferdige og fienden
1 No vil eg stå på vakt,
stilla meg på muren og speida
og sjå kva han vil seia til meg,
kva svar eg får på mitt klagemål.
2 Herren svara meg:
Skriv synet tydeleg på tavler
så det blir lett å lesa!
3 For synet ventar på si fastsette tid,
det vitnar om enden, og det lyg ikkje.
Om det dryger, så berre vent!
For koma skal det, det kjem ikkje for seint!
4 Sjå, i han er det ei oppblåsen og uærleg sjel.
Men den rettferdige skal leva ved sin truskap.
5 Sanneleg, vinen er trulaus.
Den stolte skal ikkje nå sitt mål.
Som dødsriket spilar han opp gapet,
han er umettande som døden.
Han samlar alle folkeslag hos seg,
sankar saman alle folk.
Ve undertrykkjaren
6 Alle desse skal setja i med ei nidvise om han, med spottord og gåter. Dei skal seia:
Ve den som skaffar seg rikdom som ikkje er hans
– kor lenge? –
og gjer seg rik på pantsett gods!
7 Långjevarane dine reiser seg brått,
dei som får deg til å skjelva, vaknar.
Då skal du bli eit rov for dei.
8 For du har plyndra mange folkeslag;
no skal resten av folka plyndra deg
til gjengjeld for menneskeblodet
og valden mot landet og byen
og alle som bur der.
9 Ve den som skaffar seg urett vinning til sitt hus
og legg reiret sitt høgt
for å berga seg frå vondskaps hand!
10 Til skam for ditt hus har du planlagt
å gjera ende på mange folk;
du set ditt eige liv på spel.
11 For steinen i muren skal ropa,
og bjelken i treverket skal svara.
12 Ve den som byggjer ein by med blod
og grunnlegg han med urett!
13 Sjå, dette kjem frå Herren over hærskarane:
Det folka strevar for, går opp i logar,
folkeslaga slit seg ut til inga nytte.
14 Jorda skal fyllast med kunnskap
om Herrens herlegdom
slik vatnet dekkjer havsens botn.
15 Ve den som skjenkjer sin neste,
blandar gift i drikken og gjer han rusa
så han kan sjå han naken.
16 Du blir mett av skam og ikkje av ære.
Så drikk, du òg, og vis at du har forhud!
Begeret i Herrens høgre hand
skal koma til deg,
og di ære skal gøymast av skam.
17 Valden mot Libanon skal koma over deg,
mishandlinga av dyra skal ramma deg.
Du auste ut menneskeblod,
gjorde vald mot landet
og byen og alle som bur der.
18 Kva hjelper eit gudebilete
som ein handverkar har skore ut,
eit støypt bilete som gjev falske svar?
Men handverkaren lit på sitt eige arbeid
og lagar mållause avgudar.
19 Ve den som seier: «Vakna!» til ein trestokk,
«Stå opp!» til ein mållaus stein.
Kva slags svar kan han gje?
Visst er han kledd i gull og sølv,
men det er ikkje ånd i han.
20 Herren er i sitt heilage tempel;
ver stille for han, heile jorda!