1 Ved elvane i Babel sat vi og gret
når vi tenkte på Sion.
2 Vi hengde lyrene
opp i piletrea.
3 Dei som tok oss til fange, bad oss om song,
dei som bortførte oss, bad om glede:
«Syng ein av Sions songar for oss!»
4 Korleis kan vi syngja Herrens songar
på framand jord?
5 Gløymer eg deg, Jerusalem,
så lat mi høgre hand bli gløymd!
6 Lat tunga klistra seg til ganen
om eg ikkje tenkjer på deg,
om eg ikkje set Jerusalem
høgare enn mi største glede!
7 Herre, hugs Jerusalems dag
då Edoms søner sa:
«Riv ned! Riv ned til grunnen!»
8 Du dotter Babel som er herja,
sæl er den som gjev deg att
for det du gjorde mot oss.
9 Sæl er den som grip dine born
og knuser dei mot berget!