Absalom vuoittáhallá ja jápmá
1 David geahčadii soahteveagas ja bijai dasa duháhaoaivámuččaid ja čuohtásaoaivámuččaid. 2 Son juogadii veaga golmma sadjái; ovtta njunušin lei Joab, nuppi Abišai, Seruja bárdni ja Joaba viellja, goalmmádagis gatlaš Ittai. Gonagas dajai soahteolbmáidasas: “Mun ieš maid vuolggán dinguin.” 3 Muhto olbmát vástidedje: “Ale vuolgge! Jos mii earát báhtarit, de ii oktage beroš, ja jos bealli mis gahččá, de ii dallege oktage beroš. Muhto don leat nugo logiduháha mis. Dan dihte lea buoret ahte don bisut gávpogis ja boađát doppe midjiide veahkkin.” 4 Dalle gonagas dajai sidjiide: “Mun dagan maid dii dáhttubehtet.” Son manai poartta gurrii čuožžut, ja oppa soahteveahka vulggii gávpogis čuđiid mielde ja duháhiid mielde. 5 Muhto gonagas gohčui Joaba, Abišaja ja Ittaja: “Meannudehket mu dihte litnásit mu Absalomiin.” Oppa soahteveahka gulai ahte gonagas attii buot oaivámuččaidasas mearrádusa Absaloma hárrái.
6 Soahteveahka vulggii gávpogis soahtat israellaččaiguin, ja soahti šattai Efraima vuovddis. 7 Davida olbmát vuite israellaččaid, ja heavvu lei dan beaivvi stuoris, guoktelogiduhát olbmá. 8 Soahti viidánii miehtá dan guovllu, ja vuovdi duššadii dan beaivvi eanebuid go miehkki.
9 Davida olbmát deive áicat Absaloma gii riidii mulain. Go mula bođii stuorra suhkkesoavssat terebintta vuoli, de Absalom sorrašuvai vuovttainis terebintii, ja go mula mainna son lei riidemin, ruohtai eret, de son heaŋgasii almmi ja eatnama gaskii. 10 Muhtun olmmái oinnii dan ja muitalii Joabii: “Mun oidnen Absaloma heaŋgámin terebinttas.” 11 De Joab dajai olbmái: “Jos don oidnet su, de manin it časkán su jámas dasttánaga? Mun livččen addán dutnje logi šekela silbba ja boahkána.” 12 Olmmái dajai: “Vaikko mu gieđaide vihkkejuvvošii duhát silbašekela, de mun in lokteše gieđa gonagasa bártni vuostá. Min gulluthan gonagas gohčui du ja Abišaja ja Ittaja: ‘Atnet mu dihte fuola dan nuorra olbmás!’ 13 Galggašingo mun dalle leat behtolaš su vuostá? Dasgo ii mihkkege biso čihkosis gonagasa ovddas, ja don livččet doalahan iežat eret.” 14 Joab dajai: “Mun in áiggo šat ájahallat du luhtte.” Son válddii golbma sáitti ja čuggii daid Absaloma raddái, go son lei ain heakkas ja heaŋgái terebinttas. 15 De bohte logi Joaba vearjoguoddi Absaloma birra, ja sii časke su jámas.
16 Joab bosádii dorvve, ja soahteolbmát heite doarrideames Israela, danin go Joab lei bissehan sin. 17 Sii válde Absaloma rupmaša, bálkestedje dan meahcis stuorra roggái ja barde dan ala stuorra geađgečoma. Muhto israellaččat báhtaredje, iešguhtege ruktosis. 18 Absalom lei ealedettiinis ceggen alccesis geađgebácci Gonagasleahkái. Son dajai: “Mus ii leat bárdni gii bisuhivččii mu nama muittu.” Dan dihte son bijai bázzái iežas nama, ja dat gohčoduvvo vel dán beaivvige Absaloma bázzin.
David gullá ahte Absalom lea jápmán
19 Ahimaas, Sadoka bárdni, dajai Joabii: “Divtte mu viehkat muitalit gonagassii dan illusága ahte Hearrá lea doaimmahan sutnje vuoigatvuođa ja beastán su vašálaččaid gieđas.” 20 Muhto Joab celkkii sutnje: “Odne don it sáhte doalvut illusága. Muhtun eará beaivvi don sáhtát doalvut illusága, muhto it odne, danin go gonagasa bárdni lea jápmán.” 21 Dasto Joab celkkii muhtun nubialažžii: “Mana muitalit gonagassii maid leat oaidnán.” Nubialaš gopmirdii Joaba ovdii eatnamii muođuid ja de viehkalii. 22 Muhto Ahimaas, Sadoka bárdni, dajai fas Joabii: “Lehkos mo leažžá, muhto divtte mu viehkalit nubialačča maŋŋái!” Joab dajai: “Maid dat ávkkuhivččii, bártnážan? It don goitge oaččo bálkká iežat ságas.” 23 Ahimaas dajai: “Gevvos mo geavaš, muhto mun viehkalan.” Dalle Joab dajai: “Viehkal dasto!” De Ahimaas viehkalii Jordanjalgadasa bálgá ja joavddai ovdal nubialačča.
24 David lei čohkkámin poartalanjas go várdájeaddji gii lei gorgŋon gávpotpoartta dáhki ala, oinnii olbmá boahtimin viega okto. 25 Várdájeaddji čurvii gonagassii ja dieđihii ášši. Gonagas dajai: “Jos olmmái lea okto, de son buktá buriid ságaid.” Go olmmái bođii lagabui, 26 de várdájeaddji áiccai nuppi viehkkige, ja son čuorvvui poartalatnjii: “Do viehká vel nubbi olmmáige deike guvlui.” Gonagas dajai: “Sonnai buktá buriid ságaid.” 27 Várdájeaddji dajai: “Duot ovddit orru mu mielas viehkamin Ahimaasa, Sadoka bártni, láhkái.” Gonagas dajai: “Son lea buorre olmmái, son buktá buriid ságaid.”
28 Ahimaas čurvii gonagassii: “Ráfi dutnje!” Son gopmirdii gonagasa ovdii eatnamii muođuid ja dajai: “Rámiduvvon lehkos Hearrá, du Ipmil, guhte lea addán du vuoitit daid olbmáid geat bajidedje gieđa mu hearrá ja gonagasa vuostá.” 29 Gonagas jearai: “Eallágo Absalom dearvan?” Ahimaas vástidii: “Aiddo dalle go Joab vuolggahii mu mátkái, de soahtesiiddas lei stuorra šlápma, muhto mun in dieđe mii dat lei.” 30 Gonagas gohčui su mannat doaresbeallái, ja son manai dasa vuordit. 31 De joavddai nubialaš. Son dajai: “Mus leat buorit ságat hearrásan ja gonagassasan: Hearrá lea odne doaimmahan dutnje vuoigatvuođa ja beastán du buot daid gieđas geat čuožžiledje du vuostá.” 32 Gonagas jearai nubialaččas: “Eallágo Absalom dearvan?” Nubialaš vástidii: “Gevvos buot mu hearrá ja gonagasa vašálaččaide ja vuostálastiide nugo sutnje geavai!” 33 Dat čuzii gonagassii garrasit. Son manai čieru dan latnjii mii lei poartta bajábealde, ja manadettiin son čuorvvui: “Bártnážan Absalom! Mu iežan bárdni, bártnážan Absalom! Vuoi bártnážan, vare mun livččen jápmán du sajis! Absalom, mu iežan bárdni!”