Illusáhka Jerusalemii
1 Jeđđejehket, jeđđejehket
mu álbmoga, cealká din Ipmil.
2 Sárdnot ustitlaččat Jerusalemii,
muitalehket dasa
ahte dan šlávvavuohta lea nohkan,
ahte dan vealgi lea máksojuvvon,
ahte Hearrá lea ráŋggáštan dan
guovttegeardásaččat
buot dan suttuid dihte.
3 Jietna čuorvu:
Ráhkadehket Hearrái geainnu meahccái,
dássejehket ávdin eatnamii
geainnu min Ipmilii!
4 Leagit bajiduvvojit,
várit ja dievát vuoliduvvojit.
Luohkkás eatnamat šaddet jalgadassan,
ráhpes báikkit duolba eanamin.
5 Hearrá hearvásvuohta almmustuvvá,
ja buohkat ožžot oaidnit dan.
Ná Hearrá lea sárdnon.
6 Jietna dadjá: Sártno!
Mun jearan: “Maid mun galggan sárdnut?”
– Olmmoš lea dego rássi,
nohkavaš nugo gietti lieđđi.
7 Rássi goiká, lieđđi goldná
go Hearrá vuoiŋŋahat bossu dasa.
Duođaid, álbmot lea rássi.
8 Rássi goiká, lieđđi goldná,
muhto min Ipmila sátni bissu agálaš áigái.
9 Goarkŋo alla várrái, Sion,
don gii buvttát illusága!
Gulat illusága alla jienain, Jerusalem!
Čuorvvo, ale bala, gulat Juda gávpogiidda:
Din Ipmil boahtá!
10 Hearrá Ipmil boahtá stuorra fámuin,
son ráđđe gievrras gieđain.
Sus lea bálká fárus,
dat geaid son lea vuoitán alccesis,
mannet su ovdal.
11 Dego báimman son guođoha ealus.
Son váldá lábbáid sallii
ja guoddá daid fátmmis,
son vuojeha daid etniid várrugasat.
Ipmila stuorisvuohta
12 Gii mihtida goapmiriinnis ábi čáziid,
gii vuvssiinis almmi viidodaga?
Gii čohkke mihttogárrái
eatnama muoldda,
gii vihkke váriid veavttain
ja dieváid viehkagiin?
13 Gii lea oahpistan Hearrá,
gii bagadan ja oahpahan su?
14 Geainna son lea ráđđádallan,
gii lea addán sutnje neavvagiid?
Gii lea máhttáhan sutnje rivttes bálgá,
addán sutnje dieđu ja čájehan sutnje
viissisvuođa geainnu?
15 Buot álbmogathan leat
dego goaikkanasat spánnjas,
dego gavjačalmmit veaktaskoalas.
Gáiddus eatnamat eai deatte
eambbo go gavja.
16 Libanona vuovddit eai leat galle
oaffardola boaldámuššan,
dan eallit eai leat galle boaldinoaffarin.
17 Su ovddas buot álbmogat
eai leat maninge,
son atná daid čabu duššin.
18 Geanin dii veardidivččiidet Ipmila,
mainna bálddalaga bijašeiddet su?
19 Ipmilgovaingo? Danhan duojár leike,
ja gollerávdi skoađasta dan golliin
ja duddjo dasa silbaviđjjiid.
20 Dat gii áigu dahkat ipmilgova,
vállje muora mii ii mieskka
ja ohcá čeahpes duojára
duddjot gova mii čuožžu stáđđásit.
21 Ehpetgo dii dieđe, ehpetgo leat gullan?
Iigo dat leat almmuhuvvon didjiide
álggu rájes?
Ehpetgo dii leat oahppan ipmirdit
dan rájes go eanan vuođđuduvvui?
22 Hearrá čohkká truvnnustis
eatnama gierddu bajábealde,
dan ássit leat sutnje dego rásselohkut.
Son lebbii almmi dego loavdaga
ja ceggii dan dego goađi.
23 Son dahká oaivámuččaid duššin,
son luottahuhttá eatnama ráđđejeddjiid:
24 Illá sii leat ceggejuvvon,
illá sii leat gilvojuvvon,
illá sii leat ruohtastuvvan
go son bosáda sidjiide,
ja sii goldnet,
ja riđđu doalvu sin dego oalggaid.
25 Geanin dii veardidivččiidet mu,
gii lea mu láhkásaš? jearrá Bassi.
26 Bajidehket čalmmiid allagassii ja gehččet:
Gii lea sivdnidan buot dán?
Son gii geahčada násttiid veagaid
ja buktá daid ovdan,
son gii diehtá buot daid namaid.
Nu stuoris lea su fápmu,
nu nanus su váldi
ahte dain ii váillo oktage.
27 Jakob, manne don sártnut ná,
Israel, mo don sáhtát dadjat:
“Hearrá ii leat oaidnán mu vádjolusa,
mu Ipmil ii beroš mu áššis.”
28 Itgo don dieđe, itgo leat gullan?
Hearrá lea agálaš Ipmil,
son lea sivdnidan oppa eatnama.
Ii son váibba, ii son viesa,
suokkardallameahttun lea su viisodat.
29 Son addá fámu váiban olbmui,
ja dasa geas eai leat fámut
son addá ođđa vuoimmi.
30 Bártnit sáhttet váibat ja viessat,
nuorra olbmát sáhttet guossalit ja gahččat,
31 muhto dat geat vurdet Hearrá,
ožžot ođđa fámu,
sii bajidit soajáid dego goaskimat.
Sii vihket eaige viesa,
sii vádjolit eaige váibba.