Sálbma 81
1 Koarrajođiheaddjái. Lávlojuvvo dego “Gittit”. Asafa sálbma.
2 Ávvudehket Ipmila, min gievravuođa,
bajidehket illučuorvasa Jakoba Ipmilii!
3 Lávlot ja derpet rumbbuid,
čuojahehket čábbát lyraid ja hárppaid.
4 Bossot dorvve mánočalbmebeaivvi,
min bassebeaivvi, go mánnu lea láđas!
5 Dát lea mearrádus Israelii,
Jakoba Ipmila gohččun,
6 láhka maid son attii Josefa sohkii
go dat vulggii Egyptas.
Mun gulan amas jiena.
7 “Mun válden noađi du hárduin,
du gieđat besse luoitilit guoddingore.
8 Don čurvot heađis,
ja mun gádjon du,
čihkosis bajánbalvva siste
mun vástidin dutnje.
Meriba čáhcegáttis
mun geahččalin du. Sela
9 Gula, álbmogan, mun dáhtun várret du.
Vare don gulašit mu, Israel!
10 Dus ii oaččo leat eará ipmil,
ale gopmir vieris ipmila.
11 Mun lean Hearrá, du Ipmil,
guhte bukten du Egyptas.
Rabas njálmmi,
de mun deavddán dan!”
12 Muhto mu álbmot ii gullan mu jiena,
Israel ii dáhtton jeagadit mu.
13 De mun luiten sin mannat
buššon váimmuset mielde,
čuovvut iežaset árvalusaid.
14 Vare mu álbmot gulašii mu,
vare Israel vádjolivččii mu geainnuid!
15 Dalle mun vuolidivččen
dan vašálaččaid,
dan vuostálastiid vuostá
mun bajidivččen gieđa.
16 Dat geat vašuhit Hearrá,
fertejit njoammut su ovddas,
sin lihkuhisvuohta bistá agálaččat.
17 Muhto Israela son biebmá
buoremus nisuin,
son golggaha dasa bávttis honnega.