Absaloma suollemas lihtodeamit
1 Das maŋŋil Absalom hágai vovnnaid ja heasttaid ja vihttalogi olbmá geat vihke su ovddabeale. 2 Árrat iđedis Absalom lávii mannat dan luotta gurrii gokko beasai gávpoga portii. Go de muhtin bođii gonagasa lusa vai oažžu vuoigatvuođa riidoáššis, de Absalom rávkkai su lusas ja jearai: “Guđe gávpogis don boađát?” Go olmmái muitalii guđe Israela čerdii son gulai, 3 de Absalom dajai: “Du ášši lea gal buorre ja vuoigat, muhto gonagasa luhtte ii oktage guldal du.” 4 Ja Absalom dajai vel: “Vare mun biddjojuvvošin duopmárin dán eatnamii! Dalle juohkehaš geas lea riidoášši, sáhttá boahtit mu lusa, ja mun doaimmahan sutnje vuoigatvuođa.” 5 Ja nu dávjá go soamis lahkanii sutnje ja áiggui luoitádit su ovdii, de son doamai geiget gieđa, dollii su ja cummistii su. 6 Nu Absalom dagai buot israellaččaide geat bohte gonagasa lusa oažžut vuoigatvuođa, ja dainna lágiin son čádjidahtii israellaččaid.
7 Njealji jagi maŋŋil Absalom dajai gonagassii: “Divtte mu mannat Hebronii deavdit lohpádusa maid lean dahkan Hearrái. 8 Go mun ássen Gešuris Aramis, de mun lohpidin oaffaruššat Hearrái, jos son diktá mu máhccat Jerusalemii.” 9 Gonagas dajai: “Mana ráfis.” De Absalom vulggii Hebronii. 10 Son lei suoli vuolggahan áirasiid buot Israela čearddaid gaskii cealkit: “Go dii gullabehtet dorvečuodjama, de galgabehtet čuorvut: ‘Absalom lea šaddan gonagassan Hebronis!’” 11 Absalom lei bovden Jerusalemis guoktečuođi olbmá, ja sii vulge su mielde ávaškeahttá mii lei dáhpáhuvvamin. 12 Go Absalom lei oaffaruššamin njuovvanoaffariid, de son vieččahii vel Davida ráđđeaddi Ahitofela su ruovttugávpogis Gilos. Nu suollemas lihttu nanosmuvai, ja ain eambbo olbmot čoagganedje Absaloma lusa.
David báhtara Jerusalemis
13 Davida lusa bođii áirras gii muitalii ahte Israela olbmáid váibmu lea jorgalan Absaloma beallái. 14 Dalle David dajai buot olbmáidasas geat ledje su luhtte Jerusalemis: “Báhtarehkot, muđui mii eat gáddjojuvvo Absaloma gieđas. Gáhččet vuolgit, muđui son doarrida min ja dagaha midjiide lihkuhisvuođa, ja son časká mihkiin oppa gávpoga.” 15 Gonagasa olbmát vástidedje sutnje: “Du bálvaleaddjit leat gárvásat dahkat maid min hearrá ja gonagas atná buorrin.” 16 Gonagas vulggii gávpogis vácci oppa veagainis; dušše logi liigeáhká son guđii gáhttet šloahta. 17 Gonagas nappo vulggii gávpogis oppa veagainis. Sii bisánedje doppimuš viesu buohta. 18 Doppe buot gonagasa olbmát manne su meattá, maiddái buot keretlaččat ja peletlaččat ja vel guhttačuođi olbmá geat ledje vuolgán su fárrui Gatis.
19 Gonagas dajai gatlaš Ittajii: “Manne donnai leat vuolgán minguin? Máhca ruoktot ja oro ođđa gonagasa luhtte. Dasgo don leat vierroolmmoš ja leat velá guođđán iežat eatnama. 20 Eske don leat boahtán; válddášingo mun du dál juo čádjádallat min mielde, go mun iešge in dieđe gosa lean mannamin? Máhca ruoktot ja doalvvo mielddát vieljaidatge. Vare Hearrá livččii dutnje buorre ja oskkáldas!” 21 Muhto Ittai vástidii gonagassii: “Nu duohta go Hearrá eallá ja nu duohta go don ealát: Mun dáhtun leat doppe gos mu hearrá ja gonagas lea, lei dal ovddas eallin dahje jápmin.” 22 Dalle David divttii su boahtit mielde, ja gatlaš Ittai searvvai suinna buot olbmáidisguin ja eará veagainis.
23 Juohke bealde buohkat čirro jitnosii. Gonagas rasttildii Kedronleagi, ja dasto oppa álbmot vádjolišgođii su meattá ja de geainnu mii manai meahci guvlui. 24 Mielde lei maiddái Sadok ja suinna buot levilaččat geat gudde Ipmila lihtuárkka. Sii luite Ipmila árkka eatnamii, ja Abjatar oaffarušai oaffariid dassážii go oppa álbmot lei vádjolan olggos gávpogis. 25 De gonagas dajai Sadokii: “Doalvvo Ipmila árkka ruoktot gávpogii. Jos Hearrá árpmiha mu, de son doalvu munai ruoktot ja diktá mu vel oaidnit árkka dan iežas sajis. 26 Muhto jos son hilgu mu, de son oažžu dahkat munnje maid atná buorrin.” 27 Ja son dajai vel: “Donhan áddet ahte lea buoret go don máhcat gávpogii ja válddát mielddát guktuid bártniid, du iežat bártni Ahimaasa ja Abjatara bártni Jonatana. 28 Mun ieš ájáhalan meahcis gálabáikkiid lahka, dassážii go dis boahtá sátni.” 29 De Sadok ja Abjatar doalvvuiga Ipmila árkka ruoktot Jerusalemii ja oruiga doppe. 30 Muhto David govččai oaivvi ja vulggii čieru ja rabas julggiid goargŋut Oljovárrái. Buohkat geat ledje su mielde, gokče oaivvi ja gorgŋo várrefieltti čieru.
31 Go Davidii muitaluvvui ahte maiddái Ahitofel lei daid joavkkus geat ledje dahkan lihtu Absalomiin, de son dajai: “Hearrá, daga duššin Ahitofela rávvagiid!” 32 Go David lei joavdan várrečohkkii dan báikái gokko lávejedje rohkadallat Ipmila, de ereklaš Hušai bođii su ovddal. Son lei gaikkodan biktasiid ja botkkuhan muoldda oaivvi ala. 33 David dajai sutnje: “Jos don boađát muinna, de don šattat munnje dušše noađđin. 34 Máhca gávpogii ja daja Absalomii: ‘Gonagas, mun dáhtun bálvalit du. Ovdal mun ledjen áhčát bálvaleaddji, muhto dál mun dáhtun leat du bálvaleaddji.’ Dalle don sáhtát veahkehit mu ja dahkat duššin Ahitofela rávvagiid. 35 Báhpaguovttos Sadok ja Abjatar leaba doppe du veahkkin. Go don gulažat juoidá gonagasa šloahtas, de muital sudnuide. 36 Doppe leaba maid sudno bártnit, Sadoka bárdni Ahimaas ja Abjatara bárdni Jonatan. Bidjet sudno mielde dieđu munnje buot das maid gullabehtet.” 37 Seammá áigge go Davida ustit Hušai joavddai Jerusalemii, de dohko bođii maiddái Absalom.