Josef ja su vieljat
1 Jakob ásai Kanaanii, dan eatnamii gos su áhčči lei ássan vierisin.
2 Dát lea Jakoba soga muitalus.
Go Josef lei čiežanuppelotjahkásaš, de son guođohii smávvaomiid vieljaidisguin, áhčis áhkáid Bilha ja Silpa bártniiguin, ja son lávii guoddalit sin áhččásis. 3 Israel ráhkistii Josefa eambbo go buot eará bártniidis, dasgo Josef lei riegádan sutnje su boarisvuođas. Áhčči goaruhii Josefii guhkes gávtti. 4 Muhto go vieljat oidne ahte sin áhčči ráhkistii su eambbo go su vieljaid, de sii vašuhišgohte su eaige sáhttán šat sárdnut suinna ustitlaččat.
5 Oktii Josef lei niegadan niegu, ja go son lei muitalan dan vieljaidasas, de sii vašuhišgohte su vel eambbo. 6 Son dajai sidjiide: “Gullet maid mun niegadin! 7 Mii leimmet bealddus čanadeamen gordnegihpuid, ja mu gordnegihppu čuožžilii ja din gordnegihput čoahkkanedje mu gordnegihpu birra ja gopmirdedje dan ovdii.” 8 Dalle su vieljat dadje sutnje: “Dongo šattašit min gonagassan, dongo mahkáš ráđđešit min?” Ja su nieguid ja ságaid dihte sii vašuhedje su vel eambbo.
9 Josef niegadii velá nuppi niegu ja muitalii dange vieljaidasas: “Mun lean fas niegadan niegu, ja das beaivváš, mánnu ja oktanuppelohkái nástti gopmárdalle mu ovddas.” 10 Go son lei muitalan dan niegu áhččásis ja vieljaidasas, de áhčči cuiggodii su: “Mii nieguid datgis lea? Galggašingo mun, du eadni ja vieljat mahkáš boahtit gopmirdit du ovdii?” 11 Su vieljat suhtte sutnje, muhto su áhčči muittii maid son lei dadjan.
12 Oktii go Josefa vieljat ledje mannan Sikemii geahččat áhčiset smávvaomiid, 13 de Israel dajai Josefii: “Du vieljat leat omiid luhtte Sikemis. Mun vuolggahan du sin lusa.” Josef vástidii: “Nu fal, áhčči.” 14 Ja Jakob dajai sutnje: “Mana geahččat mo du vieljat ja smávvaoamit birgejit, ja boađe dasto muitalit munnje.” Son vuolggahii Josefa mátkái Hebronleagis, ja Josef manai Sikemii.
15 Go son lei vádjoleamen meahcis, de muhtun olmmái bođii su ovddal ja jearai: “Maid don ozat?” 16 Josef vástidii: “Mun ozan vieljaidan. Leatgo don oaidnán sin ja sin ealuid?” 17 Olmmái dajai: “Sii leat vuolgán dáppe eret. Mun gullen sin dadjamin: ‘Vulgot Dotanii.’” De Josef vulggii vieljaidis maŋŋái ja gávnnai sin Dotanis.
18 Sii oidne su juo guhkkin, ja ovdal go son lei joavdan sin lusa, de sii ráđđádallagohte goddit su. 19 Sii dadje guhtet guoibmáseaset: “Gehččet, do boahtá dat niegadeaddji! 20 Goddot su, bálkestehkot su muhtun gáivui ja dadjot ahte meahcispire lea borran su. De mii beassat oaidnit manin su niegut šaddet!” 21 Muhto go Ruben gulai dan, de son dáhtui gádjut su sin gieđas ja dajai: “Ii nu, eat mii oaččo goddit su! 22 Allet golggat vara. Bálkestehket su dan arvegáivui, muhto allet vahágahte su.” Ná son dajai vai beassá gádjut Josefa sin gieđas ja doalvut su ruoktot áhčis lusa.
23 Go Josef bođii vieljaidis lusa, de sii nulle sus biktasa, dan guhkes gávtti maid son anii, 24 ja bálkestedje su gáivui mii dalle lei guorusin. 25 De vieljažat čohkánedje boradit. Muhto go sii geahčastedje, de sii oidne ismaellaš karavána; dat bođii Gileadis, ja kamelat gudde suovvasiid, balsamiid ja hádjagáhčiid. Sii ledje doalvumin daid Egyptii. 26 Dalle Juda dajai vieljaidasas: “Mii ávkkiid midjiide lea goddit vielljamet ja čiehkat iežamet rihkkosa? 27 Vuvdot su ismaellaččaide, dalle mii eat ieža dárbbaš guoskat sutnje, dasgo son lea min viellja, min oažži.” Su vieljat gulle su.
28 Go midjanlaš gávpeolbmát ledje mannamin dakko meaddel, de vieljat gesse Josefa gáivvos ja vuvde su ismaellaččaide guoktelogi šekelii silbba. Ja gávpeolbmát dolvo Josefa Egyptii.
29 Go Ruben máhcai gáivvo lusa ja fuobmái ahte Josef ii lean doppe, de son gaikkodii biktasiiddis. 30 Son manai vieljaidis lusa ja dajai: “Gánda lea jávkan! Maid mun dál galggan?”
31 Muhto vieljat válde Josefa gávtti, njuvve bohká ja bunjodedje gávtti varas. 32 De sii dolvo dan áhččáseaset ja dadje: “Dán mii gávnnaimet. Geahča, leago dát du bártni gákti.” 33 Jakob dovdái gávtti ja dajai: “Dát lea bárdnán gákti! Meahcispire lea borran su, vissásii Josef lea gaikkoduvvon jámas!” 34 Ja Jakob gaikkodii biktasiiddis, giesai horstta alimiid birra ja moraštii bártnis guhkes áiggi. 35 Su bártnit ja nieiddat bohte jeđđet su, muhto son ii hálidan jeđđehusa. Son dajai: “Moraštemiin mun manan jábmiidáibmui bárdnán lusa.” Ja áhčči čierui Josefa.
36 Muhto Egyptas midjanlaččat vuvde Josefa Potifarii, gii lei farao hoavvahearrá ja heaggafávttaid oaivámuš.