Hopp rett til
Kirkeårets teksterDagens bibelord
Tegnforklaringer
Bibelleseplaner
Kjøp Bibelen
Bibelsøk
Søk
Nahum
1 2 3| Neste kapittel > |
| 1Budskap om Ninive. Boken med synene til Nahum fra Elkosj.
Herrens makt og godhet 2 Herren er en nidkjær Gud som tar hevn. Herren tar hevn og er full av harme, Herren tar hevn over motstanderne, han holder fast på vreden mot fiendene. 3 Herren er sen til vrede, hans makt er stor. Herren unnlater ikke å straffe. Gjennom virvelvind og storm går hans vei, skyer er støvet under hans føtter. 4 Han truer havet og legger det tørt, alle elver tørker han ut. Nå visner Basan og Karmel, Libanons blomsterprakt visner bort. 5 Fjellene skjelver for ham, høydene smelter. Jorden viker bort for hans ansikt, verden og alle som bor der. 6 Hvem kan stå seg mot hans harme, hvem holder ut hans brennende vrede? Raseriet hans strømmer fram som ild. Foran ham blir klippene knust. 7 Herren er god, et vern på nødens dag. Han tar seg av dem som søker tilflukt hos ham. 8 Men med en voldsom flodbølge knuser han stedet hvor hun lå. Han jager sine fiender inn i mørket. 9 Hvorfor legger dere planer mot Herren? Han skal knuse dere fullstendig. Nøden skal ikke komme en gang til. 10 Som sammenflettet tornekratt, som drukne drankere blir de fortært som knusktørr halm. Ninive og Juda 11 Fra deg gikk det ut en som tenkte ut ondt mot Herren, en ondskapens rådgiver. 12 Så sier Herren: Om de er aldri så sterke og mange, skal de likevel hugges ned og bli borte. Om jeg har plaget deg, Juda, skal jeg ikke plage deg mer. 13 For nå bryter jeg åket og tar det av deg, lenkene dine river jeg av. 14 Men om deg har Herren befalt at ingen etterslekt skal bære ditt navn. Fra gudshuset ditt vil jeg utrydde både utskårne og støpte gudebilder. Jeg gjør i stand en grav til deg, for du er uten verdi. |
| Neste kapittel > |
Lukk X
Her kan registrerte brukere snart lagre egne kommentarer på det valgte verset.
35Men no kunne nokon seia: «Korleis står dei døde opp? Kva slag kropp har dei?» 36Å, uvituge menneske! Det du sår, gjev ikkje nytt liv utan at det døyr. 37Og det du sår, er ikkje det akset som veks opp, men eit nake korn, anten det er av kveite eller av anna såkorn. ... Vis hele teksten
35Men no kunne nokon seia: «Korleis står dei døde opp? Kva slag kropp har dei?» 36Å, uvituge menneske! Det du sår, gjev ikkje nytt liv utan at det døyr. 37Og det du sår, er ikkje det akset som veks opp, men eit nake korn, anten det er av kveite eller av anna såkorn. 38Men Gud lèt det få den skapnad som han har vilja, kvart slag korn sin eigen skapnad. 39Ikkje alt kjøt er av same slag. Det er eitt slag kjøt i menneske, eitt i fe, eitt i fugl, eitt i fisk. 40Og det finst himmelske kroppar og jordiske kroppar; ein glans har dei himmelske, ein annan dei jordiske. 41Ein glans har sola, ein annan har månen og ein annan stjernene. Den eine stjerna lyser med klårare glans enn den andre. 42Slik er det òg med oppstoda frå dei døde. Det som blir sådd, er forgjengeleg. Men det som står opp, er uforgjengeleg. 43Det blir sådd i vanære, det står opp i herlegdom. Det blir sådd i vanmakt, det står opp i kraft. 44Det blir sådd ein kropp som hadde sjel, det står opp ein åndeleg kropp.Så visst som det finst ein kropp med sjel, finst det òg ein åndeleg kropp. 45Slik står det skrive: Det første mennesket, Adam, vart til ei levande sjel. Den siste Adam vart ei ånd som gjev liv.