Sálbma 137
1 Babylona eanuid gáttiin
mii čohkkáimet ja čieruimet,
go muittašeimmet Siona.
2 Gátti sieđggaide
mii heaŋggasteimmet lyraideamet.
3 Dat geat dolle min fáŋgan,
gohččo min lávlut,
dat geat ledje dolvon min dohko,
gáibidedje mis illulávlagiid:
“Lávlot midjiide Siona lávlagiid!”
4 Mo mii sáhtášeimmet
lávlut Hearrá lávlagiid
vieris eatnamis?
5 Jerusalem, jos mun vajáldahtán du,
de jávkos mu olgeš gieđa vuoibmi!
6 Darvánehkos mu njuovčča guopmái,
jos mun in muitte du,
jos in ane stuorimus illunan
du, Jerusalem!
7 Hearrá, muitte Jerusalema
lihkuhisvuođa beaivvi,
muitte mo edomlaččat čurvo:
“Gaikkodehket, gaikkodehket dan
eatnama ráje!”
8 Ja don, Babylon,
hevvui dubmejuvvon nisson!
Lihkolaš dat gii mávssaha dutnje
dan maid dahket midjiide!
9 Lihkolaš dat gii váldá
du uhca mánážiid
ja cuvke daid bávtti njeaiga!