Eŋgel ja uhca girjegeroš
1 De mun oidnen fas eará fámolaš eŋgela boahtimin vuolás almmis. Sus lei gárvun balva, ja su oaivvi birra lei arvedávgi, su ámadadju lei dego beaivváš ja su juolggit dego dollabáccit. 2 Sus lei gieđas uhca rabastuvvon girjegeroš. Son bijai olgeš juolggi ábi ala ja gurut juolggi eatnama ala 3 ja čuorvvui alla jienain, dego ledjon livččii čergon. Go son lei čurvon, de sárdno dat čieža bajánjiena. 4 Go dat čieža bajánjiena ledje sárdnon, de mun áigon čállit, muhto dalle mun gullen almmis jiena mii celkkii: “Seailit dan maid dat čieža bajána sárdno, alege čále dan.”
5 Eŋgel gean mun oidnen čuožžumin ábi ja eatnama alde, loktii olgeš gieđa almmi guvlui 6 ja vuortnui su bokte guhte eallá álo ja agálaččat, su guhte lea sivdnidan almmi, eatnama ja ábi ja buot mii dain lea: “Áigi ii šat leat. 7 Go boahtá beaivi go čihččet eŋgel bajida dorvves ja bossu, de dalle Ipmila čiegus áigumuš lea ollašuhttojuvvon, nugo son lea almmuhan bálvaleddjiidasas profehtaide.”
8 Jietna maid mun ledjen gullan almmis, sártnui fas munnje: “Mana dan eŋgela lusa gii čuožžu ábi ja eatnama alde, ja váldde rabastuvvon girjegeroža mii sus lea gieđas.” 9 Mun mannen eŋgela lusa ja sihten su addit munnje girjegeroža. Son celkkii munnje: “Váldde ja bora dan. Dat bávččastahttá du čoavjjis, muhto du njálmmis dat lea njálggat dego honnet.” 10 Mun válden eŋgela gieđas girjegeroža ja borren dan. Mu njálmmis dat lei njálggat dego honnet, muhto go mun ledjen dan borran, de mun dovden čoavjjis bákčasa. 11 Munnje celkojuvvui: “Don fertet fastain profehtastallat mo geavvá máilmmi álbmogiidda, gielaide ja gonagasaide.”